Alienowana babcia z Trójmiasta
Sygnatura akt: III Nsm 1580/14/P Kraków, 3 marzec 2015 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni
III Wydział Rodzinny i Nieletnich
81-354 Gdynia, ul. Jana z Kolna 55
Wnioskodawcy: Urszula __________, Jerzy ___________, zam. 81-077 Gdynia, ul. __________ __;
Uczestniczka: Anna _________,
Interwent uboczny / Przedstawiciel społeczny: Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, występująca w imieniu wnioskodawców i małoletnich dzieci: Julii ________, ur. __________ 2009 r. w Warszawie i małoletniego Huberta ________, ur. ________ 2001 r. w Gdyni; 32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29
ZGŁOSZENIE UDZIAŁU / PRZYSTĄPIENIE DO SPRAWY
Na mocy art. 8 k.p.c., art. 61 § 1 pkt. 5 k.p.c., art. 61 § 2 i § 4 k.p.c., art. 62 k.p.c., art. 63 k.p.c., 76 k.p.c., art. 77 k.p.c., art. 78 k.p.c., art. 79 k.p.c., art. 80 k.p.c., art. 81 k.p.c., art. 82 k.p.c., art. 83 k.p.c., art. 86 k.p.c., art. 87 k.p.c., art. 88 k.p.c., art. 89 k.p.c., art. 90 k.p.c., art. 91 k.p.c., art. 92 k.p.c., art. 93 k.p.c., art. 94 k.p.c., art. 95 k.p.c., art. 96 k.p.c., art. 97 k.p.c., art. 462, art. 4796a, art. 47938 k.p.c., art. 510 § 1 k.p.c., art. 95 k.c., art. 98 k.c., art. 3 k.p.k., art. 90 k.p.k., 91 k.p.k. i art. 30 § 4 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich z dnia 26 października 1982 r. (Dz. U. Nr 35, poz. 228) – Tekst jednolity z dnia 9 lutego 2010 r. (Dz. U. Nr 33, poz. 178), Ustawy z dnia 3 grudnia 2010 roku o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania (Ustawy tzw. równościowej) (Dziennik Ustaw nr 254 poz. 1700), a także art. 12 i art. 58 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. -
Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego zgłasza swój udział na prawach strony jako przedstawiciela społecznego / interwenta ubocznego w rozumieniu Kodeksu Postępowania Cywilnego i Kodeksu Postępowania Karnego w niniejszej sprawie i w innych dotyczących wykonywania władzy rodzicielskiej, opieki wspólnej, kontaktów i ich egzekucji, z rodzicami, babcią i dziadkiem ze strony ojca, małoletniej Julii Kabacińskiej, ur. 10 lutego 2009 r. w Warszawie i małoletniego Huberta Kabacińskiego, ur. 25 maja 2001 r. w Gdyni - a także w innych sprawach powiązanych z tymi kwestiami (na przykład karnych).
UZASADNIENIE:
Zgodnie z art. 510. § 1 k.p.c.: „Zainteresowanym w sprawie jest każdy, czyich praw dotyczy wynik postępowania, może on wziąć udział w każdym stanie sprawy aż do zakończenia postępowania w drugiej instancji. Jeżeli weźmie udział, staje się uczestnikiem.”
Zgodnie z art. 76 K.p.c. każdy, kto ma interes prawny w tym, aby sprawa została rozstrzygnięta na korzyść jednej ze stron, może w każdym stanie sprawy aż do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji przystąpić do tej strony. Interes prawny Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, wyrażony expressis verbis w jej statucie polega na tym, aby nie ucierpiało bezwzględne, konstytucyjne prawo dzieci i rodziców do wzajemnych kontaktów i opieki wspólnej, co – jak do tej pory – ma miejsce lub może mieć miejsce. Prawo to sprecyzowane jest nie tylko w Konstytucji RP, ale również w aktach prawa międzynarodowego, obowiązującego na terytorium Polski.
W niniejszej sprawie zachodzi, niewątpliwie, potrzeba obrony interesu społecznego i jednocześnie ważnego interesu indywidualnego, w rozumieniu art. 90 k.p.k., objętego zadaniami statutowymi Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA, w szczególności ochrony bezwzględnego prawa dzieci i rodziców do wzajemnych kontaktów i opieki wspólnej-równoważnej, uwzględnionego w europejskich standardach prawnych i zapisanego w ratyfikowanych przez polski Parlament umowach prawno-międzynarodowych, między innymi:
1. w Traktacie Lizbońskim (art.24 pkt. 3 KPP);
2. w Konwencji w sprawie kontaktów z dziećmi przyjętej przez Komitet Ministrów Rady Europy w Wilnie 3 maja 2002 r. (sporządzonej w Strasburgu 15 maja 2003 r., Dz. U. Z 2009 r. Nr 68, poz. 576), podpisanej przez Polskę dnia 24 września 2003 r.;
3. w Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. Z 1993 r. Nr 61, poz. 284);
4. w Konwencji praw dziecka przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r., Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526;
5. w Europejskiej Konwencji o wykonywaniu praw dzieci sporządzonej w Strasburgu 25 stycznia 1996 r.;
6. w Europejskiej Karcie Społecznej, (European Social Charter (ESC), Europäische Socialcharta, Charte sociale européenne) sporządzonej w Turynie 28 października 1961 r., poprawionej w Protokole zmieniającym ESC, przygotowanym w Turynie 21 października 1991 r. Jej sygnatariuszami są członkowie Rady Europejskiej, w tym Polska. ESC gwarantuje prawa podstawowe, m.in.: prawo ochrony dzieci i młodzieży przed alienacją rodzicielską, prawo dzieci i młodzieży do opieki wspólnej - równoważnej, prawo do organizowania się, nieutrudniania działalności organizacji społecznych, monitoringu pracy instytucji publicznych, w tym sądów;
7. w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych, sporządzonym w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz.U. z 1977 r. Nr 38, poz.167);
8. w Zasadzie 6 rekomendacji nr R (84) w sprawie władzy rodzicielskiej z dnia 28 lutego 1984 r., przyjętej przez Komitet Ministrów Rady Europy;
9. w Konwencji z 25 października 1980 r. w sprawie cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę – konwencji haskiej, (Dz. U. z 1995 r. nr 108, poz.528);
10. w Rozporządzeniu Rady (WE) nr 2001/2003 z 27 listopada 2003 r. dotyczącym jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1347/2000;
11. w Europejskiej Konwencji z 20 maja 1980 r. o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń dotyczących pieczy nad dzieckiem;
12. w Konwencji z 19 października 1996 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania, wykonywania i współpracy w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej i środków ochrony dzieci.
Zgodnie z art. 61. § 4. K.p.c. organizacje społeczne, do których zadań statutowych należy
ochrona równości oraz niedyskryminacji przez bezpodstawne bezpośrednie lub pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli, mogą w sprawach o roszczenia z tego zakresu wytaczać za zgodą obywateli powództwa na ich rzecz oraz, za zgodą powoda, wstępować do postępowania w każdym jego stadium.
Zgodnie z art. 8. K.p.c. organizacje społeczne, których zadanie statutowe nie polega na
prowadzeniu działalności gospodarczej, mogą dla ochrony praw obywateli spowodować wszczęcie postępowania, jak również brać udział w toczącym się postępowaniu.
Z niepokojem zauważamy fakt, że w niniejszej sprawie ma miejsce lub może mieć miejsce
zakazana przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483, z 2001 r. Nr 28, poz. 319, z 2006 r. Nr 200, poz. 1471, z 2009 r., Nr 114, poz. 946):
1. dyskryminacja rodziców w dostępie do dziecka jak i również
2. dyskryminacja dzieci w dostępie do rodziców
- przez bezpodstawne bezpośrednie lub pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli.
Jedna ze stron może być dyskryminowana przez bezpodstawnie i pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli, w rozumieniu art. 61. § 4. K.p.c., w zakresie dostępu dziecka do rodzica i rodzica do dziecka.
Zachodzi więc tutaj, niewątpliwie, konieczności ochrony równości oraz niedyskryminacji przez bezpodstawne bezpośrednie lub pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli w rozumieniu art. 8 K.p.c., art. 61-63 K.p.c., art. 462 K.p.c., art. 4796a K.p.c. i art. 47938 K.p.c.
Interes prawny Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA w rozumieniu art. 510 § 1 k.p.c., jeśli chodzi o udział w niniejszej sprawie, staje się OCZYWISTY jeśli przeanalizuje się misję i cele statutowe Fundacji zamieszczone na: http://opiekawspolna2.pl.tl/Statut-Fundacji-OPD-KAMAKA.htm
lub też Postanowienie z dnia 12 listopada 2009 r. Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie, XII Wydziału Gospodarczego Krajowego Rejestru Sądowego, przedstawione na naszych portalach. Wynika z nich, że celem Fundacji jest - między innymi:
1. Przeciwdziałanie negatywnym konsekwencjom współczesnych przemian technologicznych, społecznych i obyczajowych, a w szczególności osłabieniu i zanikowi więzi rodzinnych oraz kryzysowi ojcostwa (który rozumiemy jako ELIMINOWANIE ojców z życia dzieci po rozwodzie rodziców).
2. Przeciwdziałanie ludzkiej głupocie, nienawiści, podłości, zawziętości i złośliwości - w szczególności tej, dla której areną jest sala sądowa i której ofiarami są dzieci.
Mówi o tym rozdział drugi statutu (§ 5, § 6 i § 7):
„Rozdział II. Przedmiot i formy działania fundacji
§ 5. Misja fundacji
1.Przeciwdziałanie negatywnym konsekwencjom współczesnych przemian technologicznych, społecznych i obyczajowych, a w szczególności osłabieniu i zanikowi więzi rodzinnych oraz kryzysowi ojcostwa (rozumianego również jako eliminowanie ojców z życia ich dzieci).
2. Przeciwdziałanie ludzkiej nienawiści, podłości, głupocie, zawziętości i złośliwości - w szczególności tej, dla której areną jest sala sądowa i której ofiarami są dzieci.
§ 6. Cele Fundacji
I. Przeciwdziałanie alienacji rodzicielskiej rozumianej jako zespół działań i zaniechań prowadzących do zniszczenia więzi łączących dziecko z osobami bliskimi (program „Mamo, nie zabieraj mi taty...”), poprzez:
1. Udzielanie pomocy prawnej, psychologicznej (w tym terapeutycznej) i materialnej ofiarom przemocy na tle alienacji rodzicielskiej (Zarówno ofiarom dorosłym jak i dzieciom).
2. Prowadzenie działań zmierzających do takich zmian w porządku prawnym, aby alienacja rodzicielska była karana i ścigana z oskarżenia publicznego, a na gruncie prawa rodzinnego, aby opieka wspólna orzekana była nawet bez zgody jednego z rodziców.
3. Przeciwdziałanie przemocy na tle alienacji rodzicielskiej.
4. Prowadzenie badań naukowych z zakresu opisu i przeciwdziałania zjawisku alienacji rodzicielskiej. Działalność wydawnicza na tym polu.
5. Prowadzenie Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego specjalizującego się w rozpoznawaniu alienacji rodzicielskiej, opiniowanie i sugerowanie zespołom orzekającym możliwych rozwiązań problemu.
6. Rozwiązanie problemu dzieci odepchniętych od rodziców - na płaszczyźnie mentalności społecznej oraz na drodze ustawodawczej - poprzez wprowadzenie zmian w Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym, które będą mówiły o tym, że sąd nie może przyznać rodzicowi nie mieszkającemu z dzieckiem zakresu kontaktów mniejszego niż on o to wnosi. Zakres ten nie będzie mógł być jednak większy niż 360 godzin miesięcznie w rozliczeniu rocznym (opieka wspólna, równoważna, naprzemienna) - z zastrzeżeniem, że działalność lobbingowa nie jest działalnością zawodową Fundacji.
II. Realizacja programu: „Zlikwidujmy domy dziecka”.
1) Zastąpienie domów dziecka systemem rodzin zastępczych, w których dziecko przebywa do czasu unormowania swojej sytuacji prawnej lub znalezienia stałej rodziny adopcyjnej.
2) Praca nad zwiększeniem wydolności wychowawczej rodzin z których pochodzą dzieci wychowywane później w domach dziecka. Udzielanie im wsparcia finansowego.
III. Realizacja programu promocji mediacji jako najlepszego sposobu rozwiązywania konfliktów:
a) Rozwijanie nowych metod polubownego rozwiązywania konfliktów międzyludzkich, grupowych, narodowych i społecznych.
b) Współpraca z adwokatami w kierunku jak najszybszego, polubownego rozwiązania toczących się przed sądami spraw.
c) Organizowanie konferencji, kongresów, szkoleń oraz imprez integracyjnych dla studentów, pracowników wymiaru sprawiedliwości, mediatorów, psychologów oraz innych specjalistów - z zakresu psychologii konfliktów międzyludzkich, alienacji rodzicielskiej, przeciwdziałania przemocy i dyskryminacji itp. Wydawanie książek, broszur i materiałów pokonferencyjnych.
d) Promowanie nowego modelu sądownictwa, które będzie przesuwało środek ciężkości swoich działań z roli sądzenia (konfrontacji) w kierunku roli godzenia (polubownego rozwiązywania sporów).
IV. Praca profilaktyczna z dziećmi i młodzieżą zagrożoną środowiskowo.
V. Praca terapeutyczna z młodzieżą. W szczególności belgijską metodą straat hoek werk polegającą na „wejściu” w grupę autodestrukcyjną (np. narkomańską) lub destrukcyjną (np. chuligańską lub ewoluującą w kierunku zachowań przestępczych, zdobyciu jej zaufania i rozpoczęciu procesu kierowania nią od wewnątrz; zmian jej celów z negatywnych na pozytywne.
VI. Inspirowanie i koordynowanie rozwoju sektora organizacji pozarządowych działających na rzecz rozwiązywania problemów społecznych.
VII. Realizacja programu: „TERAZ POLSKA pomaga światu”
1) Pomaganie krajom uboższym od Polski w rozwiązaniu ich problemów socjalnych.
2) Pomaganie krajom bogatszym od Polski w odbudowie utraconych przez nie wartości moralnych które jeszcze - chociaż mocno zagrożone przez występujące trendy cywilizacyjne - przetrwały u nas.
VIII. Prowadzenie badań naukowych z zakresu zjawiska alienacji rodzicielskiej i opieki wspólnej oraz tych, które mają na celu znalezienie najskuteczniejszych metod realizacji pozostałych celów statutowych Fundacji. Najskuteczniejszych tzn. przynoszących jak najwięcej pozytywnych rezultatów przy jak najmniejszym nakładzie środków finansowych.
IX. Działalność określona w rozdziale VII Ustawy – Kodeks karny wykonawczy, w szczególności wobec skazanych będących ofiarami zjawiska wykorzystywania prawa karnego dla celów alienacji rodzicielskiej.
§ 7. Przedmiotem działalności pożytku publicznego Fundacji ujawnionej w Krajowym Rejestrze Sądowym jest:
1. 69,10,Z; Doradztwo prawne;
2. 88,99,Z; Działalność prewencyjna przeciwko przemocy wobec dzieci oraz inna działalność tego rodzaju;
3. 94,12,Z; Działalność organizacji profesjonalnych reprezentowania interesów członków organizacji przed instytucjami rządowymi i w stosunkach międzyludzkich (public relations);
4. 72,20,Z; Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych;
5. 63,11,Z; Zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność; przetwarzanie danych;
6. 63,12,Z; Prowadzenie portali internetowych: www.opiekawspolna2.pl.tl.
- oraz innych o podobnej tematyce zgodnej z celami statutowymi Fundacji;
7. 88,99,Z; Działalność społeczna lokalna i sąsiedzka;
8. 70,21,Z; Stosunki międzyludzkie (public relation) i komunikacja;
9. 94,99,Z; Działalność pozostałych organizacji członkowskich, gdzie indziej nie sklasyfikowana:
a. Organizacje wspierające inicjatywy mieszkańców;
b. Organizacje mające na celu ochronę i poprawę sytuacji pewnych grup specjalnych.”
Postanowieniem z dnia 5 maja 2010 r. Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, przedstawionym na: http://opiekawspolna.pl.tl/Dokumenty-Fundacji.htm - nadał Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA status organizacji pożytku publicznego w zakresie - między innymi:
1. ochrony, w szczególności dzieci, przed przemocą alienacyjną,
2. reprezentowania interesów członków organizacji przed instytucjami państwowymi (jaką jest sąd),
3. doradztwa prawnego,
4. badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk społecznych (które Fundacja prowadzi monitorując, obserwując i opisując pracę organów wymiaru sprawiedliwości w zakresie generowania przez nie zjawiska alienacji rodzicielskiej ZjAR).
Udział Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacji Pożytku Publicznego leży również w interesie wymiaru sprawiedliwości w rozumieniu art. 90 § 3. k.p.k., w związku z tym, że:
1. Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA masowo występuje o odszkodowania od Skarbu Państwa dla dzieci i osób alienowanych przed cywilnymi sądami krajowymi i przed międzynarodowymi trybunałami pod których jurysdykcję Polska się poddała;
2. Celem statutowym Fundacji jest taka modyfikacja prawa, aby zlikwidować rozdźwięk pomiędzy deklarowaną przez rząd i sądownictwo ochroną praw podstawowych obywateli, w tym dzieci, a faktyczną realizacją tych zapewnień.
Na mocy art. 91 k.p.k. Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA wskazuje: Annę Marię Werbiłowicz, mec. Dominikę Lis-Walczewską, mec. Grażynę Tworzydło, mec. Klaudię Starzak-Gołuszkę, radcę prawnego Elżbietę M. Andrzejewską, aplikanta adwokackiego Dariusza Michalewicza, aplikantkę adwokacką Aleksandrę Moździerz, Kamilę Jaworską, Natalię Domoń, Karinę Cieślik, Karinę Rajca, Czesławę Urszulę Mrowiec, Joannę Ornat, Małgorzatę Błahut, Ewę Tyszkiewicz, Katarzynę Goc, Monikę Mohel, Joannę Szubstarską i inne osoby wymienione na http://www.opiekawspolna2.pl.tl/.
- jako przedstawicieli , którzy mają ją reprezentować w niniejszej sprawie. Na mocy art. 91 k.p.k. składamy wniosek o umożliwienie im uczestnictwa w rozprawach, wypowiadania się i składania oświadczeń na piśmie.
Wniosek ten jest popierany przez kilkadziesiąt tysięcy osób z całej Polski ( i zagranicy) działających w naszych strukturach, przy realizacji różnych projektów lub – po prostu – tylko je popierających. Nazwiska małego ich promila są zeskanowane na http://www.opiekawspolna2.pl.tl .
Z poważaniem,
Za Fundację,
Krzysztof Mariusz Kokoszka
Biegły sądowy z zakresu problematyki alienacji rodzicielskiej i sposobów jej przeciwdziałania
p.o. Prezes Zarządu Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Pełnomocnik Komitetu Inicjatyw Ustawodawczych Opieki Wspólnej
Dyrektor RODK przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Dyrektor Centrum Mediacji i Negocjacji
przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Mediator sądowy
Joanna Ornat
Certyfikowana specjalistka ds. pomocy ofiarom przemocy na tle alienacji rodzicielskiej
Do wiadomości:
1. Ministerstwo Sprawiedliwości RP; 00-950 Warszawa, Al. Ujazdowskie 11;
2. Prokuratura Generalna; 02-315 Warszawa, ul. Barska 28/30;
3. Europejski Trybunał Praw Człowieka, European Court of Human Rights, Cour Européenne des Droits de l’Homme; Rada Europy, Counsil of Europe, Conseil de l’Europe 67075 Strasbourg Cedex, France, Requête 16521/10, Do sprawy 16521/10;
4. Biuro Rzecznika Praw Dziecka; ul. Przemysłowa 30/32, 00-450 Warszawa;
5. Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich; Aleja Solidarności 77, 00 - 090 Warszawa;
6. Ambasada Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, Wydział Konsularny, Sekcja Obywateli Amerykańskich, konsul Frisco McDonald z którym Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, raz w roku, przygotowuje dla Departamentu Stanu, Prezydenta i Kongresu USA raport o łamaniu praw człowieka w Polsce, w szczególności o łamaniu praw dziecka i rodzica do wzajemnych kontaktów i do opieki wspólnej, a także o sposobach uciszania i eliminowania tych, którzy ośmielają się krytykować władzę (sądowniczą) w Polsce. Więcej na: http://www.opiekawspolna2.pl.tl/Polska-w-raporcie-Departamentu-Stanu-USA.htm;
7. Pozew zbiorowy, o odszkodowanie i zadośćuczynienie (na mocy art. 416 K.c.), koordynowany przez Fundację Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, przeciwko organom wykonującym władzę publiczną za:
Ø niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie – na mocy art. 417.§ 1. K.c.;
Ø zgodne z prawem, ale wywołujące szkodę, działanie lub zaniechanie – na mocy art. 417 2. K.c.
- generujące patologię zjawiska alienacji rodzicielskiej.
8. Europejski Trybunał Praw Człowieka, European Court of Human Rights, Cour Européenne des Droits de l’Homme; Rada Europy, Counsil of Europe, Conseil de l’Europe 67075 Strasbourg Cedex, France, Skarga zbiorowa przeciwko Polsce
Ø prowadzona przez Fundację Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP,
Ø przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w Strasburgu,
Ø o zadośćuczynienie w rozumieniu art. 41 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka,
Ø za szkody wyrządzone przez niezgodne z tą Konwencją działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej przez organy państwowe, w szczególności przez polskie sądy, prokuratury i jednostki policji,
Ø w zakresie artykułów chroniących bezwzględne prawo dzieci i rodziców do wzajemnych kontaktów i opieki wspólnej, w szczególności w zakresie art. 8 i 14 EKPC.
Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego
KRS 0000341653, NIP 8681951946, REGON 121279362
Tel. 606-515-686; 570-933-668; 518-993-867
www.opiekawspolna2.pl.tl
Siedziba:
32-700 Bochnia, ul.H. Modrzejewskiej 29
Oddziały krajowe, między innymi, w:
Suchej Beskidzkiej (34-200 Sucha Beskidzka, ul. Mickiewicza), Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Trzebnicy, Bydgoszczy, Toruniu, Zielonej Górze,
Gorzowie Wielkopolskim, Opolu, Białymstoku, Katowicach, Kielcach, Krośnie, Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie, Łodzi, Częstochowie, Żywcu.
Niektóre oddziały zagraniczne:
Los Angeles -€Silicon Valley (USA), Wenecja (Włochy), Punta Sabioni (Włochy), Trepporti (Włochy)
Przy Fundacji OPD KAMAKA OPP działają:
1. Centrum Mediacji i Negocjacji Sądowych;
2. RODK, wydający opinie dla sądów, zgodnez koncepcją równości, niedyskryminacji, opieki wspólnej i dobra dziecka;
3. Kancelarie adwokackie. Z Fundacją OPD KAMAKA OPP współpracuje kilkuset adwokatów i aplikantów adwokackich w całej Polsce.
4. Kancelarie radców prawnych. Z Fundacją OPD KAMAKA OPP współpracuje, w całej Polsce, kilkuset radców prawnych i ich aplikantów.
5. Kancelarie mediatorów sądowych zrzeszonych w Centrum Mediacji i Negocjacji Sądowych przy Fundacji OPD KAMAKA OPP.
6. Telefon Zaufania dla Ofiar Przemocy na tle alienacji rodzicielskiej (dla dzieci i dorosłych) 606-515-686, którego personel specjalizuje się w przeciwdziałaniu alienacji i przemocy rodzicielskiej, ale podejmuje się też rozwiązywania innych problemów, zgłaszanych przez osoby dzwoniące, w ich aspektach prawnych, psychologicznych i socjalnych. - Całodobowy. Jeśli jest, z jakiś ważnych powodów wyłączony, prosimy zadzwonić po pewnym czasie.
7. Teatr KAMAKA, który rozpowszechnia w społeczeństwie wiedzę na temat patologii ZjAR poprzez siłę artystycznego przekazu. Obecnie, w Łodzi, przygotowujemy spektakl, z którym chcemy objechać całą Polskę i Europę, opisany w obszernym artykule, w tygodniu „Fakty i Mity”, w numerze z 20 września 2012 r., o destrukcyjnym wpływie bycia alienowanym w dzieciństwie na życie dorosłe. Aktorka występująca w tym przedstawieniu występuje jednocześnie w trzech rolach: „matki” alienującej, sędzi „rodzinnej” i „Matki” Boskiej, zupełnie nie dostrzegając, jak bardzo uszkadza psychicznie swoje dziecko, które alienuje od ojca, drugiej babci, drugiego dziadka itd. Cały czas będąc przekonaną, że działa dla „dobra dziecka” w rozumieniu polskiego Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. „Polskiego”, bo kodeksy rodzinne państw bardziej rozwiniętych niż Polska, na przykład Brazylii, „dobro dziecka” rozumieją jako obligatoryjne orzekanie opieki wspólnej nawet bez zgody jednego z rodziców i karanie alienatorów więzieniem (Ordnungshaft w prawie niemieckim). Osoby, które chcą otrzymać bilet na ten spektakl proszone są o wpłatę na konto Fundacji kwoty, co najmniej, 50 zł, z dopiskiem: „Spektal w …”, określając miejsce swojego zamieszkania, abyśmy nie uszczęśliwili osoby mieszkającej w Szczecinie wysyłając jej bilet na spektakl w Rzeszowie. Całkowity zysk ze sprzedaży biletów jest przeznaczany na przeciwdziałanie alienacji rodzicielskiej.
8. Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP. Obecnie prowadzimy sprzedaż wysyłkową książek: „Alienacja rodzicielska w Polsce i sposoby jej przeciwdziałania”, „Więzienia dla dzieci w Polsce”, „Przemoc w zjawisku alienacji rodzicielskiej”, „Dzieci alienowane”, „Zespół Alienującej „Matki”, „Wiersze dla syna” – będąca poetyckim zapisem przeżyć dorosłej ofiary alienacyjnej przemocy psychicznej. Każda z nich kosztuje, co najmniej, 99 zł + koszty przesyłki. Całkowity zysk z ich sprzedaży jest przeznaczany na przeciwdziałanie alienacji rodzicielskiej. Osoby, które chcą te książki otrzymać, proszone są o wpłatę na konto Fundacji z zaznaczeniem tytułów i adresu na jaki je wysłać. Jeśli zabraknie miejsca na przekazie prosimy o przesłanie pełnych informacji na adres: k-kokoszka@wp.pl.
9. W Suchej Beskidzkiej i w innych miejscach prowadzimy Domy Ucieczki dla OfiarPrzemocy Alienacyjnej i Ośrodki Wsparcia Więzi Rodzinnych. Szczegóły na naszych portalach.
10. Organizujemy, na łonie natury, wczasy terapeutyczne dla rozwodzących się lub przeżywających kryzys małżeński rodziców.
11. W 183 miejscach w Polsce rozdajemy żywność i ubrania alienowanym dzieciom i rodzicom oraz innym potrzebującym. Szczegóły na: www.opiekawspolna2.pl.tl.
Listy pocztowe i wezwania prosimy kierować na adres:
Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA
Organizacja Pożytku Publicznego
32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29
Konto: Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA
Pekao S.A. 78 1240 2294 1111 0010 2863 7676
Sygnatura akt: III Nsm 1580/14/P Kraków, 3 marzec 2015 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni
III Wydział Rodzinny i Nieletnich
81-354 Gdynia, ul. Jana z Kolna 55
Wnioskodawcy: Urszula __________, Jerzy ___________, zam. 81-077 Gdynia, ul. __________ __;
Uczestniczka: Anna _________,
Interwent uboczny / Przedstawiciel społeczny: Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, występująca w imieniu wnioskodawców i małoletnich dzieci: Julii ________, ur. __________ 2009 r. w Warszawie i małoletniego Huberta ________, ur. ________ 2001 r. w Gdyni; 32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29
WNIOSKI
Fundacja Obrony Praw Dziecka Kamaka wnosi o:
- 1. Orzeczenie nie mniejszego zakresu kontaktów z małoletnimi wnioskodawców niż o to wnoszą.
- 2. Orzeczenie kontaktów wnioskodawców z małoletnimi bez obecności ich matki Anny ______________ i innych sprawców przemocy na tle alienacji rodzicielskiej stosowanej ze szczególnym okrucieństwem.
- 3. Wydanie postanowienia o którym mowa w punkcie 1. w możliwie najkrótszym terminie. Nawet na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron.
- 4. Ustalenie sumy gwarancyjnej w wysokości 2 000 zł (słownie: dwa tysiące złotych), które uczestniczka Anna ___________, w sytuacji nie przestrzegania postanowienia tut. sądu o kontaktach z dziećmi będzie musiała każdorazowo wypłacać wnioskodawcom, a to na mocy art. 59815 k.p.c. i art. 59816 k.p.c.
- 5. Zlecenie, działającemu w całym kraju, przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacji Pożytku Publicznego, Ośrodkowi Diagnostyczno-Konsultacyjnemu (adres do doręczeń: 32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29), wydanie opinii i przedstawienie ekspertyzy zjawiska alienacji rodzicielskiej w niniejszej sprawie, a także możliwych wariantów rozwoju sytuacji w zależności od wydawanych przez tut. sąd orzeczeń, a to na mocy art. 193 § 1., § 2. § 3 k.p.k., art. 195 k.p.k., art. 197 § 1., § 2. k.p.k., art. 198 § 1., § 2., § 3. k.p.k., art. 200 §1., § 2 punkty 1-6, § 3 k.p.k., art. 201 k.p.k., art. 205 § 1, § 2. § 3. k.p.k. art. 206 § 1. i § 2 k.p.k.
- 6. Skierowanie matki dzieci Anny ___________ na badania do Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego przy Fundacji Obrony Praw Dziecka celem uzupełnienia diagnozy sytuacji rodzinnej małoletnich na okoliczność bardziej dokładnego sprawdzenia predyspozycji i możliwości matki do sprawowania opieki nad dziećmi.
- 7. Przesłuchanie Krzysztofa Mariusza Kokoszki jako biegłego w zakresie zjawiska alienacji rodzicielskiej i sposobów przeciwdziałania temu zjawisku, a to na mocy art. 193 § 1., § 2. § 3 k.p.k., art. 195 k.p.k., art. 197 § 1., § 2. k.p.k., art. 198 § 1., § 2., § 3. k.p.k., art. 200 §1., § 2 punkty 1-6, § 3 k.p.k., art. 201 k.p.k., art. 205 § 1, § 2. § 3. k.p.k. art. 206 § 1. i § 2 k.p.k.
- 8. Skierowanie stron na mediacje i terapię do Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP. W szczególności na terapię przeciwdziałającą eskalowaniu przemocy na tle alienacji rodzicielskiej oraz niwelowaniu jej skutków.
Uzasadnienie:
Wniosek o wydanie postanowienia w kwestii kontaktów dzieci w możliwie najkrótszym czasie terminie wynika z tego, że obecnie matka i jej nowy alienujący partner stosują wobec małoletnich, wobec ich ojca, ich babci i dziadka ze strony ojca przemoc na tle alienacji rodzicielskiej, ze szczególnym okrucieństwem. Zwrócić należy również uwagą Wysokiego Sądu na ewidentną dyskryminację ojca i dziadków w zakresie dostępu i możliwości kontaktowania się z małoletnimi.
Zgodnie z art. 737 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. „Kodeks postępowania cywilnego” cyt.” Wniosek o [wyznaczenie kontaktów] podlega rozpoznaniu bezzwłocznie, nie później jednak niż w terminie tygodnia od dnia jego wpływu do sądu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Jeżeli ustawa przewiduje rozpoznanie wniosku na rozprawie, należy ją wyznaczyć tak, aby rozprawa mogła odbyć się w terminie miesięcznym od dnia wpływu wniosku”.
Zgodnie z art. 756 ¹ ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. „Kodeks postępowania cywilnego” cyt.” W sprawach dotyczących pieczy nad małoletnimi dziećmi i kontaktów z dzieckiem sąd orzeka po przeprowadzeniu rozprawy, chyba że chodzi o wypadek niecierpiący zwłoki”.
Do ustawowych zadań sądu należy jednak ochrona równości oraz niedyskryminacji przez bezpodstawne bezpośrednie lub pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli o czym mowa w art. 61. § 4. K.p.c. i innych. Prawem rodziców i dziadków jest równość w dostępie do dziecka, a prawem dziecka jest prawo do równoważnego dostępu do obojga rodziców i dziadków z obu stron. Małoletni nie mogą być też dyskryminowani względem rówieśników, których rodzice mieszkają razem lub których rodzice nie mieszkają razem ale wychowują swoje dzieci zgodnie z zasadami równego dostępu do dziecka, czyli zasadami opieki wspólnej. Opieki wspólnej orzeczonej przez sąd lub będącej wynikiem ustaleń pomiędzy rodzicami które miały miejsce poza sądem.
Wniosek o skierowanie stron na terapię do Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP (W szczególności na terapię przeciwdziałającą eskalowaniu przemocy na tle alienacji rodzicielskiej oraz niwelowaniu jej skutków.) wynika z tego, że Fundacja Obrony Praw Dziecka jest jedyną instytucją w Polsce, która terapię o takim kierunku prowadzi. Obejmuje ona również trening komunikacji między rodzicami i oddziaływania na rzecz polepszenie relacji między nimi.
Wnioski Fundacji Obrony Praw Dziecka są zgodne z kierunkiem orzecznictwa sądów Europy zachodniej i północnej, zapewniają realizację międzynarodowych konwencji obowiązujących na terytorium Polski i chronią rodziców przed eskalacją konfliktu okołorozwodowego, na tle opieki nad dzieckiem. Praktycznie uniemożliwiają alienację rodzicielską gwarantują zachowanie, każdemu z rodziców i każdemu z dziadków, silnej, konstruktywnej, relacji z dzieckiem. Pozwalają na podjęcie skutecznych prób uratowania poziomu komunikacji między rodzicami dla dobra ich i małoletnich. Tylko orzeczenie opieki wspólnej nad dziećmi, przy której rodzice mają równy dostęp do dzieci i w sposób nikogo nie dyskryminujący dzielą się obowiązkami rodzicielskimi pozwala odtworzyć pozytywne relacje pomiędzy nimi. Niezbędne dla prawidłowego rozwoju ich dzieci. Dowodzą tego badania Uniwersytetu Jagiellońskiego (inspirowane działaniami Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP) i uniwersytetów zagranicznych w krajach gdzie opieka wspólna – równoważna jest z powodzeniem orzekana od lat, nawet wtedy kiedy jeden z rodziców na jej orzeczenie się nie zgadza. Głęboka więź z babcią i dziadkiem ze strony ojca, budowana na płaszczyźnie szerokich kontaktów z nimi zmniejsza ryzyko wycięcia z życia dzieci połowy bliskim im osób do czego dąży matka cierpiąca na Zespół Alienującej Matki. Jest to, opisany w literaturze przedmiotu, polskiej i zagranicznej, zespół zaburzeń myślenia i zachowania prowadzący do zniszczenia więzi dzieci z osobami bliskimi. Generuje on czyny zabronione opisane w art. 207 § 2 Kodeksu karnego. Szczególnie w kontekście ratyfikowanej obecnie przez Parlament europejskiej konwencji na rzecz przeciwdziałania przemocy tut. sąd jest zobowiązany przeciwdziałać takiej patologii.
Z poważaniem,
Za Fundację,
Krzysztof Mariusz Kokoszka
Biegły sądowy z zakresu problematyki alienacji rodzicielskiej i sposobów jej przeciwdziałania
Pełnomocnik Zarządu Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Pełnomocnik Komitetu Inicjatyw Ustawodawczych Opieki Wspólnej
Dyrektor RODK przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Dyrektor Centrum Mediacji i Negocjacji
przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Mediator sądowy
Joanna Ornat
Certyfikowana specjalistka ds. pomocy ofiarom przemocy na tle alienacji rodzicielskiej
Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego
KRS 0000341653, NIP 8681951946, REGON 121279362
Sygnatura akt: III Nsm 1580/14/P Kraków, 26 marzec 2015 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni
III Wydział Rodzinny i Nieletnich
81-354 Gdynia, ul. Jana z Kolna 55
Wnioskodawcy: Urszula __________, Jerzy ___________, zam. 81-077 Gdynia, ul. __________ __;
Uczestniczka: Anna _________,
Interwent uboczny / Przedstawiciel społeczny: Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, występująca w imieniu wnioskodawców i małoletnich dzieci: Julii ________, ur. __________ 2009 r. w Warszawie i małoletniego Huberta ________, ur. ________ 2001 r. w Gdyni; 32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29
WNIOSKI
Fundacja Obrony Praw Dziecka Kamaka wnosi o:
- 1. Orzeczenie nie mniejszego zakresu kontaktów osobistych z małoletnimi wnioskodawców niż o to wnoszą.
- 2. Orzeczenie nie mniejszego zakresu kontaktów telefonicznych małoletnimi wnioskodawców niż o to wnoszą.
- 3. Orzeczenie kontaktów wnioskodawców z małoletnimi bez obecności ich matki Anny Kabacińskiej i innych sprawców przemocy na tle alienacji rodzicielskiej stosowanej ze szczególnym okrucieństwem.
- 4. Wydanie postanowienia o którym mowa w punkcie 1. w możliwie najkrótszym terminie. Nawet na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron.
- 5. W przypadku orzekania w trybie jawnym, na rozprawie, Fundacja Obrony Praw Dziecka wnosi o orzeczenie bez obecności uczestniczki Anny ___________, w przypadku jej niestawiennictwa.
- 6. Zasądzenie od uczestniczki kosztów procesu na rzecz wnioskodawców, w szczególności kosztów przygotowania, dojazdu z Krakowa i stawiennictwa Fundacji Obrony Praw Dziecka na termin rozprawy wyznaczonej na dzień 26 marzec 2015 r. w wysokości _________ zł (słownie: _____________ złotych) o której odroczeniu na wniosek pełnomocnika uczestniczki Mariusza Z._________ wnioskodawcy dowiedzieli się zbyt późno, w ostatniej chwili, aby te koszty obniżyć. Wyszczególnione koszty obejmują również koszty utraconych szans na uzyskanie dofinansowania do działalności w związku z wyjazdem z Krakowa na rozprawę która się nie odbyła bo pełnomocnik Anny ___________ nie przysłał na rozprawę aplikanta adwokackiego lub kolegę z kancelarii z pełnomocnictwem substytucyjnym,
- 7. Nie odstępowanie od obowiązujących przepisów i nie przyjmowanie oraz rozpatrywanie wniosków i pism uczestniczki nie spełniających wymogów formalnych, na przykład nie złożonych w dwóch egzemplarzach. Tak jak to było z wnioskiem pełnomocnika uczestniczki Mariusza __________ złożonym 20 marca 2015 roku tylko w jednym egzemplarzu.
- 8. Nie odstępowanie przez tut. sąd od obowiązujących przepisów i przesyłanie kopii wniosków i pism uczestniczki wnioskodawcom.
- 9. Nie odraczanie rozpraw i merytorycznych rozstrzygnięć z powodu kolizji terminów pełnomocnika uczestniczki albo jego wyjazdów na narty. Tak jak to było 3 marca 2015 r. w sprawie rozwodowej.
- 10. Ustalenie sumy gwarancyjnej w wysokości 2 000 zł (słownie: dwa tysiące złotych), które uczestniczka Anna ____________, w sytuacji nie przestrzegania postanowienia tut. sądu o kontaktach z dziećmi będzie musiała każdorazowo wypłacać wnioskodawcom, a to na mocy art. 59815 k.p.c. i art. 59816 k.p.c.
- 11. Zlecenie, działającemu w całym kraju, przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacji Pożytku Publicznego, Ośrodkowi Diagnostyczno-Konsultacyjnemu (adres do doręczeń: 32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29), wydanie opinii i przedstawienie ekspertyzy zjawiska alienacji rodzicielskiej w niniejszej sprawie, a także możliwych wariantów rozwoju sytuacji w zależności od wydawanych przez tut. sąd orzeczeń, a to na mocy art. 193 § 1., § 2. § 3 k.p.k., art. 195 k.p.k., art. 197 § 1., § 2. k.p.k., art. 198 § 1., § 2., § 3. k.p.k., art. 200 §1., § 2 punkty 1-6, § 3 k.p.k., art. 201 k.p.k., art. 205 § 1, § 2. § 3. k.p.k. art. 206 § 1. i § 2 k.p.k.
- 12. Skierowanie matki dzieci Anny __________ na badania do Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego przy Fundacji Obrony Praw Dziecka celem uzupełnienia diagnozy sytuacji rodzinnej małoletnich na okoliczność bardziej dokładnego sprawdzenia predyspozycji i możliwości matki do sprawowania opieki nad dziećmi.
- 13. Przesłuchanie Krzysztofa Mariusza Kokoszki jako biegłego w zakresie zjawiska alienacji rodzicielskiej i sposobów przeciwdziałania temu zjawisku, a to na mocy art. 193 § 1., § 2. § 3 k.p.k., art. 195 k.p.k., art. 197 § 1., § 2. k.p.k., art. 198 § 1., § 2., § 3. k.p.k., art. 200 §1., § 2 punkty 1-6, § 3 k.p.k., art. 201 k.p.k., art. 205 § 1, § 2. § 3. k.p.k. art. 206 § 1. i § 2 k.p.k.
- 14. Skierowanie stron na mediacje i terapię do Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP. W szczególności na terapię przeciwdziałającą eskalowaniu przemocy na tle alienacji rodzicielskiej oraz niwelowaniu jej skutków.
Uzasadnienie:
Przepisy dopuszczają odroczenie rozprawy na wniosek strony tylko po usprawiedliwieniu przez nią nieobecności. Te same przepisy mówią o tym, że nieobecność strony może zostać usprawiedliwiona tylko poprzez przedstawienie orzeczenia lekarza. I to tylko lekarza sądowego. Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym (Dz.U. 2007 nr 123 poz. 849).
Misją społeczną zawodu adwokata jest natomiast ochrona instytucji wymiaru sprawiedliwości przed zarzutem przewlekłości postępowania. Mecenas Mariusz Z___________ wykonując zawód zaufania społecznego w tym zakresie działa na szkodę społeczeństwa. Nie korzystając, na przykład, z szerokiego zasobu przepisów umożliwiających mu ustanowienie substytutu wtedy kiedy jedzie na narty lub z innego powodu fatycznie lub rzekomo uniemożliwiających mu stawiennictwo w tutejszym sądzie.
Pełnomocnictwo substytucyjne nazywane „substytucją” to inaczej podstawienie. W prawie, pojęcie to oznacza ustanowienie przez pełnomocnika dalszych pełnomocników dla mocodawcy. Taki dalszy pełnomocnik określany jest mianem substytuta. Substytuci zawsze działają bezpośrednio w imieniu mocodawcy i ich pozycja prawna jest taka sama jak pełnomocników bezpośrednio ustanawianych przez mocodawcę (pełnomocników głównych). Substytut staje się przedstawicielem mocodawcy (działa w jego imieniu i wywołuje bezpośrednie skutki w sferze prawnej mocodawcy) w zakresie nie szerszym niż pełnomocnictwo główne.
W sytuacji działania bez umocowania bądź z przekroczeniem zakresu umocowania, mamy do czynienia z tzw. rzekomym substytutem i wówczas stosujemy przepisy o rzekomym (fałszywym) pełnomocniku. Zgodnie z art. 106 k.c. pełnomocnik może ustanowić dla mocodawcy innych pełnomocników, ale tylko w ściśle określonych przypadkach. Ograniczenia ustanawiania substytutów wynikają z faktu, że pełnomocnictwo opiera się na zaufaniu mocodawcy do pełnomocnika, który co do zasady powinien działać osobiście. Okoliczności, w których ustanowienie substytuta jest dopuszczalne, to sytuacje, gdy umocowanie takie wynika:
· z treści pełnomocnictwa (nie ma generalnego domniemania przemawiającego za udzieleniem pełnomocnikowi kompetencji do ustanawiania dalszych pełnomocników);
· z ustawy (przykładem jest pełnomocnictwo procesowe, które zgodnie z art. 91 pkt. 3 k.p.c., z mocy samego prawa obejmuje udzielanie dalszego pełnomocnictwa procesowego adwokatowi lub radcy prawnemu);
· ze stosunku prawnego, będącego podstawą pełnomocnictwa (np. z umowy o dzieło, umowy agencyjnej, umowy zlecenia).
Ustanowienie dalszego pełnomocnictwa z pominięciem dyspozycji ustawowej jest nieważne. W przypadku wygaśnięcia pełnomocnictwa wygasa jednocześnie udzielona substytucja. Substytucja jest możliwa także w przypadku ustanowienia pełnomocnika przez prokurenta. Różnica polega na tym, że prokurent musi mieć pełną zdolność do czynności prawnych, a dalsze pełnomocnictwo powinno określać do jakiego rodzaju czynności pełnomocnik zostaje upoważniony, tzw. pełnomocnictwo szczególne (art. 109 ze znaczkiem 6 k.c.). Do substytutów ustanowionych przez prokurenta stosuje się przepisy ogólne o przedstawicielstwie, zawarte w art. 95 i nast. k.c.) (Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks Cywilny (Dz.U.1964.43.296), Ustawa z dnia 17 listopada 1986 roku Kodeks Postępowania Cywilnego (Dz.U.1964.43.296), Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U. 1982 nr 16 poz. 124), A. Bierc, Zarys prawa prywatnego. Część ogólna, Warszawa 2012, Z. Radwański, Prawo cywilne – część ogólna, Warszawa 2009).
Wniosek o wydanie postanowienia w kwestii kontaktów dzieci w możliwie najkrótszym czasie terminie wynika z tego, że obecnie matka i jej nowy alienujący partner stosują wobec małoletnich, wobec ich ojca, ich babci i dziadka ze strony ojca przemoc na tle alienacji rodzicielskiej, ze szczególnym okrucieństwem. Zwrócić należy również uwagą Wysokiego Sądu na ewidentną dyskryminację ojca i dziadków w zakresie dostępu i możliwości kontaktowania się z małoletnimi.
Zgodnie z art. 737 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. „Kodeks postępowania cywilnego” cyt.” Wniosek o [wyznaczenie kontaktów] podlega rozpoznaniu bezzwłocznie, nie później jednak niż w terminie tygodnia od dnia jego wpływu do sądu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Jeżeli ustawa przewiduje rozpoznanie wniosku na rozprawie, należy ją wyznaczyć tak, aby rozprawa mogła odbyć się w terminie miesięcznym od dnia wpływu wniosku”.
Zgodnie z art. 756 ¹ ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. „Kodeks postępowania cywilnego” cyt.” W sprawach dotyczących pieczy nad małoletnimi dziećmi i kontaktów z dzieckiem sąd orzeka po przeprowadzeniu rozprawy, chyba że chodzi o wypadek niecierpiący zwłoki”.
Do ustawowych zadań sądu należy jednak ochrona równości oraz niedyskryminacji przez bezpodstawne bezpośrednie lub pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli o czym mowa w art. 61. § 4. K.p.c. i innych. Prawem rodziców i dziadków jest równość w dostępie do dziecka, a prawem dziecka jest prawo do równoważnego dostępu do obojga rodziców i dziadków z obu stron. Małoletni nie mogą być też dyskryminowani względem rówieśników, których rodzice mieszkają razem lub których rodzice nie mieszkają razem ale wychowują swoje dzieci zgodnie z zasadami równego dostępu do dziecka, czyli zasadami opieki wspólnej. Opieki wspólnej orzeczonej przez sąd lub będącej wynikiem ustaleń pomiędzy rodzicami które miały miejsce poza sądem.
Wniosek o skierowanie stron na terapię do Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP (W szczególności na terapię przeciwdziałającą eskalowaniu przemocy na tle alienacji rodzicielskiej oraz niwelowaniu jej skutków.) wynika z tego, że Fundacja Obrony Praw Dziecka jest jedyną instytucją w Polsce, która terapię o takim kierunku prowadzi. Obejmuje ona również trening komunikacji między rodzicami i oddziaływania na rzecz polepszenie relacji między nimi.
Wnioski Fundacji Obrony Praw Dziecka są zgodne z kierunkiem orzecznictwa sądów Europy zachodniej i północnej, zapewniają realizację międzynarodowych konwencji obowiązujących na terytorium Polski i chronią rodziców przed eskalacją konfliktu okołorozwodowego, na tle opieki nad dzieckiem. Praktycznie uniemożliwiają alienację rodzicielską gwarantują zachowanie, każdemu z rodziców i każdemu z dziadków, silnej, konstruktywnej, relacji z dzieckiem. Pozwalają na podjęcie skutecznych prób uratowania poziomu komunikacji między rodzicami dla dobra ich i małoletnich. Tylko orzeczenie opieki wspólnej nad dziećmi, przy której rodzice mają równy dostęp do dzieci i w sposób nikogo nie dyskryminujący dzielą się obowiązkami rodzicielskimi pozwala odtworzyć pozytywne relacje pomiędzy nimi. Niezbędne dla prawidłowego rozwoju ich dzieci. Dowodzą tego badania Uniwersytetu Jagiellońskiego (inspirowane działaniami Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP) i uniwersytetów zagranicznych w krajach gdzie opieka wspólna – równoważna jest z powodzeniem orzekana od lat, nawet wtedy kiedy jeden z rodziców na jej orzeczenie się nie zgadza. Głęboka więź z babcią i dziadkiem ze strony ojca, budowana na płaszczyźnie szerokich kontaktów z nimi zmniejsza ryzyko wycięcia z życia dzieci połowy bliskim im osób do czego dąży matka cierpiąca na Zespół Alienującej Matki. Jest to, opisany w literaturze przedmiotu, polskiej i zagranicznej, zespół zaburzeń myślenia i zachowania prowadzący do zniszczenia więzi dzieci z osobami bliskimi. Generuje on czyny zabronione opisane w art. 207 § 2 Kodeksu karnego. Szczególnie w kontekście ratyfikowanej obecnie przez Parlament europejskiej konwencji na rzecz przeciwdziałania przemocy tut. sąd jest zobowiązany przeciwdziałać takiej patologii.
Z poważaniem,
Za Fundację,
Krzysztof Mariusz Kokoszka
Biegły sądowy z zakresu problematyki alienacji rodzicielskiej i sposobów jej przeciwdziałania
Pełnomocnik Zarządu Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Pełnomocnik Komitetu Inicjatyw Ustawodawczych Opieki Wspólnej
Dyrektor RODK przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Dyrektor Centrum Mediacji i Negocjacji
przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Mediator sądowy
Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego
KRS 0000341653, NIP 8681951946, REGON 121279362
Sygnatura akt: III Nsm 1580/14/P Kraków, 26 marzec 2015 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni
III Wydział Rodzinny i Nieletnich
81-354 Gdynia, ul. Jana z Kolna 55
Wnioskodawcy: Urszula __________, Jerzy ___________, zam. 81-077 Gdynia, ul. __________ __;
Uczestniczka: Anna _________,
Interwent uboczny / Przedstawiciel społeczny: Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, występująca w imieniu wnioskodawców i małoletnich dzieci: Julii ________, ur. __________ 2009 r. w Warszawie i małoletniego Huberta ________, ur. ________ 2001 r. w Gdyni; 32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29
WNIOSKI
Wnioskodawcy wnoszą o:
1. Orzeczenie nie mniejszego zakresu kontaktów osobistych z małoletnimi wnioskodawców niż o to wnoszą.
2. Orzeczenie nie mniejszego zakresu kontaktów telefonicznych małoletnimi wnioskodawców niż o to wnoszą.
3. Orzeczenie kontaktów wnioskodawców z małoletnimi bez obecności ich matki Anny __________ i innych sprawców przemocy na tle alienacji rodzicielskiej stosowanej ze szczególnym okrucieństwem.
4. Wydanie postanowienia o którym mowa w punkcie 1. w możliwie najkrótszym terminie. Nawet na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron.
5. W przypadku orzekania w trybie jawnym, na rozprawie, wnioskodawcy wnoszą o orzeczenie bez obecności uczestniczki Anny _____________, w przypadku jej niestawiennictwa.
6. Zasądzenie od uczestniczki kosztów procesu na rzecz wnioskodawców, w szczególności kosztów przygotowania, dojazdu z Krakowa i stawiennictwa Fundacji Obrony Praw Dziecka na termin rozprawy wyznaczonej na dzień 26 marzec 2015 r. w wysokości _________ zł (słownie: _____________ złotych) o której odroczeniu na wniosek pełnomocnika uczestniczki Mariusza Z_________ wnioskodawcy dowiedzieli się zbyt późno, w ostatniej chwili, aby te koszty obniżyć. Wyszczególnione koszty obejmują również koszty utraconych szans na uzyskanie dofinansowania do działalności Fundacji Obrony Praw Dziecka w związku z wyjazdem z Krakowa na rozprawę, która się nie odbyła bo pełnomocnik Anny ______________ nie przysłał na rozprawę aplikanta adwokackiego lub kolegę z kancelarii z pełnomocnictwem substytucyjnym,
7. Nie odstępowanie od obowiązujących przepisów i nie przyjmowanie oraz rozpatrywanie wniosków i pism uczestniczki nie spełniających wymogów formalnych, na przykład nie złożonych w dwóch egzemplarzach. Tak jak to było z wnioskiem pełnomocnika uczestniczki Mariusza Z__________ złożonym 20 marca 2015 roku tylko w jednym egzemplarzu.
8. Nie odstępowanie przez tut. sąd od obowiązujących przepisów i przesyłanie kopii wniosków i pism uczestniczki wnioskodawcom.
9. Nie odraczanie rozpraw i merytorycznych rozstrzygnięć z powodu kolizji terminów pełnomocnika uczestniczki albo jego wyjazdów na narty. Tak jak to było 3 marca 2015 r. w sprawie rozwodowej.
10. Ustalenie sumy gwarancyjnej w wysokości 2 000 zł (słownie: dwa tysiące złotych), które uczestniczka Anna ____________, w sytuacji nie przestrzegania postanowienia tut. sądu o kontaktach z dziećmi będzie musiała każdorazowo wypłacać wnioskodawcom, a to na mocy art. 59815 k.p.c. i art. 59816 k.p.c.
11. Zlecenie, działającemu w całym kraju, przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacji Pożytku Publicznego, Ośrodkowi Diagnostyczno-Konsultacyjnemu (adres do doręczeń: 32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29), wydanie opinii i przedstawienie ekspertyzy zjawiska alienacji rodzicielskiej w niniejszej sprawie, a także możliwych wariantów rozwoju sytuacji w zależności od wydawanych przez tut. sąd orzeczeń, a to na mocy art. 193 § 1., § 2. § 3 k.p.k., art. 195 k.p.k., art. 197 § 1., § 2. k.p.k., art. 198 § 1., § 2., § 3. k.p.k., art. 200 §1., § 2 punkty 1-6, § 3 k.p.k., art. 201 k.p.k., art. 205 § 1, § 2. § 3. k.p.k. art. 206 § 1. i § 2 k.p.k.
12. Skierowanie matki dzieci Anny _____________ na badania do Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego przy Fundacji Obrony Praw Dziecka celem uzupełnienia diagnozy sytuacji rodzinnej małoletnich na okoliczność bardziej dokładnego sprawdzenia predyspozycji i możliwości matki do sprawowania opieki nad dziećmi.
13. Przesłuchanie Krzysztofa Mariusza Kokoszki jako biegłego w zakresie zjawiska alienacji rodzicielskiej i sposobów przeciwdziałania temu zjawisku, a to na mocy art. 193 § 1., § 2. § 3 k.p.k., art. 195 k.p.k., art. 197 § 1., § 2. k.p.k., art. 198 § 1., § 2., § 3. k.p.k., art. 200 §1., § 2 punkty 1-6, § 3 k.p.k., art. 201 k.p.k., art. 205 § 1, § 2. § 3. k.p.k. art. 206 § 1. i § 2 k.p.k.
14.Skierowanie stron na mediacje i terapię do Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP. W szczególności na terapię przeciwdziałającą eskalowaniu przemocy na tle alienacji rodzicielskiej oraz niwelowaniu jej skutków.
Uzasadnienie:
Przepisy dopuszczają odroczenie rozprawy na wniosek strony tylko po usprawiedliwieniu przez nią nieobecności. Te same przepisy mówią o tym, że nieobecność strony może zostać usprawiedliwiona tylko poprzez przedstawienie orzeczenia lekarza. I to tylko lekarza sądowego. Ustawa z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym (Dz.U. 2007 nr 123 poz. 849).
Misją społeczną zawodu adwokata jest natomiast ochrona instytucji wymiaru sprawiedliwości przed zarzutem przewlekłości postępowania. Mecenas Mariusz Zabłotny wykonując zawód zaufania społecznego w tym zakresie działa na szkodę społeczeństwa. Nie korzystając, na przykład, z szerokiego zasobu przepisów umożliwiających mu ustanowienie substytutu wtedy kiedy jedzie na narty lub z innego powodu fatycznie lub rzekomo uniemożliwiających mu stawiennictwo w tutejszym sądzie.
Pełnomocnictwo substytucyjne nazywane „substytucją” to inaczej podstawienie. W prawie, pojęcie to oznacza ustanowienie przez pełnomocnika dalszych pełnomocników dla mocodawcy. Taki dalszy pełnomocnik określany jest mianem substytuta. Substytuci zawsze działają bezpośrednio w imieniu mocodawcy i ich pozycja prawna jest taka sama jak pełnomocników bezpośrednio ustanawianych przez mocodawcę (pełnomocników głównych). Substytut staje się przedstawicielem mocodawcy (działa w jego imieniu i wywołuje bezpośrednie skutki w sferze prawnej mocodawcy) w zakresie nie szerszym niż pełnomocnictwo główne.
W sytuacji działania bez umocowania bądź z przekroczeniem zakresu umocowania, mamy do czynienia z tzw. rzekomym substytutem i wówczas stosujemy przepisy o rzekomym (fałszywym) pełnomocniku. Zgodnie z art. 106 k.c. pełnomocnik może ustanowić dla mocodawcy innych pełnomocników, ale tylko w ściśle określonych przypadkach. Ograniczenia ustanawiania substytutów wynikają z faktu, że pełnomocnictwo opiera się na zaufaniu mocodawcy do pełnomocnika, który co do zasady powinien działać osobiście. Okoliczności, w których ustanowienie substytuta jest dopuszczalne, to sytuacje, gdy umocowanie takie wynika:
· z treści pełnomocnictwa (nie ma generalnego domniemania przemawiającego za udzieleniem pełnomocnikowi kompetencji do ustanawiania dalszych pełnomocników);
· z ustawy (przykładem jest pełnomocnictwo procesowe, które zgodnie z art. 91 pkt. 3 k.p.c., z mocy samego prawa obejmuje udzielanie dalszego pełnomocnictwa procesowego adwokatowi lub radcy prawnemu);
· ze stosunku prawnego, będącego podstawą pełnomocnictwa (np. z umowy o dzieło, umowy agencyjnej, umowy zlecenia).
Ustanowienie dalszego pełnomocnictwa z pominięciem dyspozycji ustawowej jest nieważne. W przypadku wygaśnięcia pełnomocnictwa wygasa jednocześnie udzielona substytucja. Substytucja jest możliwa także w przypadku ustanowienia pełnomocnika przez prokurenta. Różnica polega na tym, że prokurent musi mieć pełną zdolność do czynności prawnych, a dalsze pełnomocnictwo powinno określać do jakiego rodzaju czynności pełnomocnik zostaje upoważniony, tzw. pełnomocnictwo szczególne (art. 109 ze znaczkiem 6 k.c.). Do substytutów ustanowionych przez prokurenta stosuje się przepisy ogólne o przedstawicielstwie, zawarte w art. 95 i nast. k.c.) (Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks Cywilny (Dz.U.1964.43.296), Ustawa z dnia 17 listopada 1986 roku Kodeks Postępowania Cywilnego (Dz.U.1964.43.296), Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U. 1982 nr 16 poz. 124), A. Bierc, Zarys prawa prywatnego. Część ogólna, Warszawa 2012, Z. Radwański, Prawo cywilne – część ogólna, Warszawa 2009).
Wniosek o wydanie postanowienia w kwestii kontaktów dzieci w możliwie najkrótszym czasie terminie wynika z tego, że obecnie matka i jej nowy alienujący partner stosują wobec małoletnich, wobec ich ojca, ich babci i dziadka ze strony ojca przemoc na tle alienacji rodzicielskiej, ze szczególnym okrucieństwem. Zwrócić należy również uwagą Wysokiego Sądu na ewidentną dyskryminację ojca i dziadków w zakresie dostępu i możliwości kontaktowania się z małoletnimi.
Zgodnie z art. 737 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. „Kodeks postępowania cywilnego” cyt.” Wniosek o [wyznaczenie kontaktów] podlega rozpoznaniu bezzwłocznie, nie później jednak niż w terminie tygodnia od dnia jego wpływu do sądu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Jeżeli ustawa przewiduje rozpoznanie wniosku na rozprawie, należy ją wyznaczyć tak, aby rozprawa mogła odbyć się w terminie miesięcznym od dnia wpływu wniosku”.
Zgodnie z art. 756 ¹ ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. „Kodeks postępowania cywilnego” cyt.” W sprawach dotyczących pieczy nad małoletnimi dziećmi i kontaktów z dzieckiem sąd orzeka po przeprowadzeniu rozprawy, chyba że chodzi o wypadek niecierpiący zwłoki”.
Do ustawowych zadań sądu należy jednak ochrona równości oraz niedyskryminacji przez bezpodstawne bezpośrednie lub pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli o czym mowa w art. 61. § 4. K.p.c. i innych. Prawem rodziców i dziadków jest równość w dostępie do dziecka, a prawem dziecka jest prawo do równoważnego dostępu do obojga rodziców i dziadków z obu stron. Małoletni nie mogą być też dyskryminowani względem rówieśników, których rodzice mieszkają razem lub których rodzice nie mieszkają razem ale wychowują swoje dzieci zgodnie z zasadami równego dostępu do dziecka, czyli zasadami opieki wspólnej. Opieki wspólnej orzeczonej przez sąd lub będącej wynikiem ustaleń pomiędzy rodzicami które miały miejsce poza sądem.
Wniosek o skierowanie stron na terapię do Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP (W szczególności na terapię przeciwdziałającą eskalowaniu przemocy na tle alienacji rodzicielskiej oraz niwelowaniu jej skutków.) wynika z tego, że Fundacja Obrony Praw Dziecka jest jedyną instytucją w Polsce, która terapię o takim kierunku prowadzi. Obejmuje ona również trening komunikacji między rodzicami i oddziaływania na rzecz polepszenie relacji między nimi.
Wnioski Fundacji Obrony Praw Dziecka są zgodne z kierunkiem orzecznictwa sądów Europy zachodniej i północnej, zapewniają realizację międzynarodowych konwencji obowiązujących na terytorium Polski i chronią rodziców przed eskalacją konfliktu okołorozwodowego, na tle opieki nad dzieckiem. Praktycznie uniemożliwiają alienację rodzicielską gwarantują zachowanie, każdemu z rodziców i każdemu z dziadków, silnej, konstruktywnej, relacji z dzieckiem. Pozwalają na podjęcie skutecznych prób uratowania poziomu komunikacji między rodzicami dla dobra ich i małoletnich. Tylko orzeczenie opieki wspólnej nad dziećmi, przy której rodzice mają równy dostęp do dzieci i w sposób nikogo nie dyskryminujący dzielą się obowiązkami rodzicielskimi pozwala odtworzyć pozytywne relacje pomiędzy nimi. Niezbędne dla prawidłowego rozwoju ich dzieci. Dowodzą tego badania Uniwersytetu Jagiellońskiego (inspirowane działaniami Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP) i uniwersytetów zagranicznych w krajach gdzie opieka wspólna – równoważna jest z powodzeniem orzekana od lat, nawet wtedy kiedy jeden z rodziców na jej orzeczenie się nie zgadza. Głęboka więź z babcią i dziadkiem ze strony ojca, budowana na płaszczyźnie szerokich kontaktów z nimi zmniejsza ryzyko wycięcia z życia dzieci połowy bliskim im osób do czego dąży matka cierpiąca na Zespół Alienującej Matki. Jest to, opisany w literaturze przedmiotu, polskiej i zagranicznej, zespół zaburzeń myślenia i zachowania prowadzący do zniszczenia więzi dzieci z osobami bliskimi. Generuje on czyny zabronione opisane w art. 207 § 2 Kodeksu karnego. Szczególnie w kontekście ratyfikowanej obecnie przez Parlament europejskiej konwencji na rzecz przeciwdziałania przemocy tut. sąd jest zobowiązany przeciwdziałać takiej patologii.
Z poważaniem,
Urszula K___________ Jerzy K_________
|