Opinia Fundacji Obrony Praw Dziecka dla sądu w Gdańsku
Sygnatura akt: V R Nsm ____/10 Kraków, 2 listopad 2012r.
Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe
w Gdańsku
V Wydział Rodzinny i Nieletnich
Wnioskodawczyni: Danuta ___________;
Uczestnik: Marian ___________;
Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego, występująca w imieniu małoletniej Olgi _____________; adres do doręczeń: Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego, 32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29.
O P I N I A
Rodzinny Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego zaleca orzeczenie opieki wspólnej wobec małoletniej Olgi ______________, w zakresie nie mniejszym niż wnosi o to ojciec we wniosku z 24 września 2012 r.
Z badań przeprowadzonych przez Uniwersytet Jagielloński w Krakowie wynika jednoznacznie, że tylko orzeczenie opieki wspólnej-równoważnej chroni dziecko przed wystąpieniem u niego Zespołu Dziecka Alienowanego (PAS), a rodziców przed Zespołem Rodzica Alienowanego i Zespołem „Rodzica” Alienującego. Zespół Dziecka Alienowanego oficjalnie uzyskał kategorię dziecięcej choroby psychicznej, w oficjalnym ich katalogu, firmowanym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne. W te zaburzenia wprowadza dziecko „rodzic” alienujący i sąd orzekający, przekonany błędnie o konieczności posiadania przez dziecko „jednego centrum życiowego”. Koncepcja „jednego centrum życiowego dziecka” czyni więcej szkody niż pożytku w jego psychice i działa wbrew jego dobru. Wynika to jednoznacznie z badań naukowych.
Zastosowane metody i narzędzia badawcze:
Opinię wydano na podstawie badań Uniwersytetu Jagiellońskiego, Universitaire Instelling w Antwerpii (Belgia), Uppsala Universitat (Szwecja), wywiadu kierowanego z ojcem Marianem _____________, analizy akt sprawy, analizy poprzednich badań przeprowadzonych w sprawach opiekuńczych małoletniej, Kwestionariusza oceny zachowań z zakresu alienacji rodzicielskiej w rodzinie opracowanego przez Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.
Sytuacja wychowawcza dziecka:
Po rozwodzie oboje rodzice utrzymali pełnię władzy rodzicielskiej. Miejsce pobytu córki zostało określone przy matce. Kontakty z dzieckiem nie zostały uregulowane wyrokiem i układały się w rytmie, który obowiązywał w trakcie rozwodu, czyli:
- miejscem przekazywania dziecka było przedszkole w taki sposób, że w poniedziałki, środy i co drugie piątki z przedszkola odbierała córkę matka, a we wtorki, czwartki i co drugie piątki odbierał ojciec. Dziecko u każdego nocowało i następnego dnia było odwożone do przedszkola. Dzięki temu córka była codziennie z matką i z ojcem.
- co drugi weekend córka była z jednym z rodziców.
Matka doprowadziła jednak do podwyższenia alimentów i wniosła o uregulowanie kontaktów ojca z córką. Sprawa o kontakty trwa.
Jako zabezpieczenie powództwa w kontaktach matka domagała się orzeczenia spotkań z córką 1 x na dwa tygodnie w miejscu zamieszkania matki między godz. 10-15 pod jej obecność.
Sąd jako zabezpieczenie powództwa orzekł, że podtrzymuje dotychczasowy rytm, z wyjątkiem weekendów, które podzielił tak, że parzyste weekendy przypadły ojcu, a nieparzyste matce. W ten sposób w ciągu każdego roku tracę 3-4 weekendów w kontaktach z córką. Ojciec nie odwołał się od tego orzeczenia, ale matka odwołała się i uzyskała zabezpieczenie ograniczające ojcu kontakty z córką do wtorków i czwartków między godz. 16-18 oraz parzystych weekendów. Instancja odwoławcza uzasadniła, że dziecko powinno mieć jeden ośrodek życia. Pomimo, że po rozwodzie to ojciec został w domu, który dla córki jest domem rodzinnym, a matka się już dwa razy z nią przeprowadzała. Dziewczynka od zawsze twierdzi, że u taty jest w domu, a tam jest „u mamy”.
Ojciec nie honoruje tego zabezpieczenia powództwa i realizuje kontakty z córką wg orzeczenia z pierwszej instancji. Zdaje sobie sprawę, że łamie postanowienia sądu odwoławczego, ale jego chęć utrzymania właściwej relacji z córką jest silniejsza niż zgodność z dyskryminującym go prawem. Założył też sprawę o zmianę miejsca pobytu córki, żeby było określone przy nim, a nie przy matce. Przede wszystkim kierował się bezpieczeństwem córki. Matka wykazuje całkowitą samowolę w stanowieniu o córce, mimo niczym nie ograniczonych, pełnych praw ojca. Sama wybrała dla córki przedszkole, teraz je zmieniła. Jest gotowa szczepić córkę wszystkimi możliwymi szczepionkami, niezależnie od ryzyka powikłań.
W grudniu 2011 roku odbyło się, po półrocznym oczekiwaniu, badanie w RODK w Gdańsku. Biegli Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA zapoznali się z jego opinią badając sytuację rodzinną małoletniej i niebezpieczeństwo wystąpienia zjawiska alienacji rodzicielskiej w jej rodzinie w pełnym nasileniu.
Wnioski końcowe:
Zebrany w badanej sprawie materiał pozwala sformułować następujące zalecenia dla Sądu:
- Orzeczenie opieki wspólnej wobec małoletniej w zakresie wskazanym przez ojca.
- Skierować rodziców do Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA na terapię której celem jest nauczenie ich takiej relacji z córką, aby nie deprecjonowali oni się wzajemnie w jej oczach, nie podważali wzajemnie swojego autorytetu i nie przerzucali na dziecko negatywnych emocji związanych z rozwodem i konfliktem około rozwodowym na tle opieki nad dzieckiem.
Krzysztof Mariusz Kokoszka
Biegły sądowy (SO w Poznaniu) z zakresu problematyki alienacji rodzicielskiej i sposobów jej przeciwdziałania
Prezes Zarządu Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Pełnomocnik Komitetu Inicjatyw Ustawodawczych Opieki Wspólnej
Dyrektor Rodzinnego Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego
przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Dyrektor Centrum Mediacji i Negocjacji
przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Anna Maria Werbiłowicz
Terapeutka, Specjalistka ds. Pomocy Ofiarom Przemocy Alienacyjnej
Bibliografia:
1. Czerederecka A. "Manipulowanie dzieckiem przez rodziców rywalizujących o udział w opiece", Dziecko krzywdzone" nr 4 (25) z 2008 r.;
2. Czerederecka A. "Syndrom oddzielenia od drugoplanowego opiekuna (PAS) - przydatność analizy w badaniach sądowych w kontekście krytyki zjawiska", Nowiny Psychologiczne nr 3 z 2005 r (str. 31 - 42);
3. Czerederecka A. "Syndrom odosobnienia od jednego z rodziców u dzieci z rozbitych rodzin" Nowiny Psychologiczne nr 4 z 1999 r (str. 5 - 13);
4. Czerederecka A., Wach E. "Difficulties of Social Adaptation of Presons Experiencing Marital Failures", Z Zagadnień Nauk Sądowych nr XXX z 1994 r.;
5. Darnall D. ""Divorce Casualties: Protecting your Children from Parental Alienation", Taylor Trade Publishing;
6. Darnall D. "The Parental Alienation Directory", PsyCare http://www.parentalalienation.com/articles/index ;
7. Gardner R. "Academy Forum", Volume 29, Number 2, Summer, 1985, p. 3-7 Recent Trends in Divorce and Custody Litigation." www.fact.on.ca/Info/pas/gardnr85.htm;
8. Kaczmarek J., Kotara H., Pocent T. "Syndrom odosobnienia od jednego z rodziców. Mechanizmy psychologiczne występujące w konflikcie okołorozwodowym według koncepcji Richarda Gardnera", Komitet Ochrony Praw Dziecka, Warszawa 2004;
9. Kokoszka M. Krzysztof „Alienacja rodzicielska i sposoby jej przeciwdziałania” Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, Kraków 1012;
10. Kokoszka M. M. Krzysztof „Zespół Dziecka Alienowanego” Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, Kraków 1012;
11. Kokoszka M. Krzysztof „Zespół Alienującej „Matki” Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, Kraków 1012;
12. Kowanetz M. "Rola dziadków w opiece nad dziećmi w rodzinach rozbitych", Nowiny Psychologiczne nr 4 z 1999 roku;
13. Materiały z forum dyskusyjnego "Alienacja rodzicielska" http://www.goldenline.pl/grupa/alienacja-rodzicielska ;
14. Materiały ze strony Hostile Aggressive Parneting http://www.hostile-aggressive-parenting.com/ ;
15. Materiały ze strony internetowej www.parental-alienation-awareness.com ;
16. Rand, Deirdre Conway. The Spectrum Of Parental Alienation Syndrome (Part I). American Journal of Forensic Psychology, vol 15. no 3, 1997;
17. Warshak R. A. "Divorce Poison: "Protecting the Parent-Child Bond from a Vindictive Ex (Hardcore)";
18. “Wiersze dla syna – antologia wierszy dorosłych ofiar przemocy alienacyjnej” Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, Kraków 1012.
|
