W „Newsweeku” z 9 maja 2016 r. po raz trzeci dużo informacji o sytuacji Podopiecznych Fundacji Obrony Praw Dziecka Kamaka

Przepraszam, że musiały Panie czekać dłużej na odpowiedzi do zadanych pytań niż byśmy sobie wszyscy tego życzyli, ale mam do załatwienia sprawy swoich Podopiecznych i to w sądach warszawskich.

Na każde z postawionych pytań mógłbym w odpowiedzi napisać książkę. Wczoraj byłem też na konferencji prawników w Warszawie dotyczącej dyskryminacji. Przekonywałem posłów i europosłów że alienacja rodzicielska jest formą dyskryminacji. Można było się spotkać osobiście w sprawie tych pytań.

Odpowiedzi przesyłam w formacie pdf ale też w formacie doc aby mogły Panie sobie fragmenty moich wypowiedzi, pro publico bono, wykorzystywać na zasadzie „Wytnij, kopiuj, wklej”.

Rozumiem, że chodzi o „ekspertyzę przyniesioną przez ojca na przesłuchanie”, bo rolą do której pełnienia ojciec zostaje zmuszony jest rola:

1. najpierw świadka (na pierwszym przesłuchaniu na Policji lub w Prokuraturze – w domyśle: świadka czynów lubieżnych dokonanych przez siebie samego – jak twierdzi żona), potem
2. podejrzanego, a następnie
3.  

Żadna z tych ról nie legitymizuje pisanie przez ojca ekspertyz. Zgodnie z prawem może on przyjąć jakąś linię obrony i może nawet …kłamać na swoją korzyść.

W związku z tym, że każdy pedofil kłamie że nie wykorzystał dziecka a każdy złodziej kłamie, że nie ukradł to prokuratorzy z góry zakładają, że jeśli ojciec zaprzecza temu co mówi „matka” (nie molestował, nie znęcał się, nie gwałcił żony, nie groził, nie przyprowadzał sobie dziwek do domu i nie przepijał pieniędzy) – to znaczy, że kłamie. Niech więc sobie pokłamie w sądzie. Przed sędzią.

            Ekspertyza czy ekspertyzy które przynosi ojciec nie są brane pod uwagę w trakcie przesłuchań bo są uznawane za „jego linię obrony”, a ponieważ oskarżony może nawet kłamać w swojej obronie więc żaden sędzia czy prokurator nie zaryzykuje przyjęcia takiej ekspertyzy za dowód w - według mnie - słusznej obawie, że wyrok wydany w oparciu o takie dane zostanie wzruszony, czyli zmieniony lub cofnięty do ponownego rozpatrzenia.

Dlaczego często ekspertyzy psychologów są często wykluczające się?

W sprawach karnych raczej nie wynajmują. Czują się dobrze zaopiekowane przez państwo które potrzebuje

A.   dodatkowych ofiar przemocy ze strony mężów,

B.    dodatkowych ofiar przestępstwa i

C.    dodatkowych matek (udających) samotne,

aby wyżywić systemy biurokratyczne, które państwo stworzyło. To jest:

A.   System pomocy ofiarom przemocy ze strony mężów,

B.    System pomocy ofiarom przestępstw i

C.    System pomocy matkom samotnym.

Jechałem niedawno w Sopocie koleją podmiejską na egzekucję kontaktów z pewnym psychologiem. Powiedział mi, że ostatnio zrezygnował, razem z kolegą psychologiem, z prac w Powiatowym Interdyscyplinarnym Zespole ds. Pomocy Ofiarom Przemocy w Rodzinie. Na mocy ustawy taki zespół musi funkcjonować w każdym powiecie w Polsce. Psycholodzy ci doszli do wniosku ze ten zespół jedyne co robi to usilnie stara się udowodnić, że musi istnieć. Dla takich struktur „matki” alienujące opowiadające wszystkim, że mąż się nad nimi znęca bo dzwoni zapytać się czy ich wspólne dziecko nie choruje to woda na młyn. Dodatkowe etaty i dotacje.

            W sprawach o opiekę czy kontakty 40 % wynajmuje psychologów, którzy piszą to co one by chciały, żeby napisali.

Wyrzucone pieniądze, chociaż go rozumiem. Taki poziom wydatków jest dyktowany strachem i lękiem przed trafieniem do więzienia jako pedofil.

Sąd powoła i tak biegłych z własnej listy.

Bo prawa dorosłych są w Polsce ważniejsze niż prawa dzieci. Dlatego założyłem Fundację Obrony Praw Dziecka a nie Fundację Obrony Praw Kobiet czy Fundację Obrony Praw Ojców. Wszyscy funkcjonariusze wymiaru sprawiedliwości, poczynając od policjantów i kuratorów, a kończąc na dyrektorze zakładu karnego do którego ojciec alienowany koniec końców zawsze trafia jeśli nie chce się pogodzić z utratą dzieci (inną opcją jest szpital psychiatryczny).

Krakowski sąd wydał postanowienie, że funkcjonariusze Zakładu Karnego w Wadowicach mają doprowadzać ojca do telefonu celem rozmowy z dziećmi. Dyrektor ZK powiedział, że on nie będzie robił to co mu sąd każe bo on napisał wewnętrzny regulamin zakładu karnego według którego osadzony nie może być do telefonu doprowadzany. Ponieważ osadzony nie był z tego zadowolony kazali mu wyjść z celi i podczas jego nieobecności zabrali mu to postanowienie i spalili w piecu centralnego ogrzewania. Było to 17 lutego 2014 r. na oddziale drugim. Przy okazji spalili mu jedyne zdjęcie dzieci jakie miał. W czasopiśmie dla dzieci w którym się to zdjęcie ukazało, bo „matka” mu uniemożliwiała z nimi kontakty przez kilka lat, a jak ją prosił o przesłanie ich zdjęć zgłaszała to organom ścigania jako przemoc. Sędzia Elżbieta Noga z Suchej Beskidzkiej  skazała go za przemoc na „matce” na kilka lat więzienia bo prosił ją o zdjęcie dzieci, których nie widział od bardzo dawna i zapomniał jak wyglądają.

Ojcowie nie mogą spotkać się z dziećmi nawet wtedy jeżeli nikt im nie stawia zarzutów dotyczących krzywdzenia dzieci. Wystarczy, że ma zarzuty krzywdzenia ich „matki”.  Tak samo, jeśli go skarzą za przestępstwo na szkodę „matki” to do końca życia będzie się mu odmawiać kontaktów z dziećmi bo popełnił przestępstwo „przeciwko rodzinie”. Nawet w sytuacji kiedy nikt mu nigdy nie wyrzucał, łącznie z „matką”, że coś złego zrobił dzieciom. Niby takie nic, ale ogromnie wpływa na orzecznictwo w zakresie jego kontaktów z dziećmi. Sami sędziowie wręcz patologicznie traktują „matkę” i dzieci jako pojedyńczy byt.

1. W takich czasach żyjemy. Feministki wmówiły wszystkim, że kobiety były przez wieki uciskane przez mężczyzn więc teraz trzeba wziąć na nich historyczny odwet. Tak myślą kobiety które po wiekach uzyskały funkcje sędziów, prokuratorów, biegłych. Zawody dawniej zastrzeżone tylko dla mężczyzn. Jeśli tak  nie myślą to i tak zachowują się jakby tak myślały. Trudno prognozować co się z tego wykluje. Myślę, że za 20 lat wahadło historii „rozwoju” naszej cywilizacji wychyli się w drugą stronę. Ale już piętro wyżej. W nowej jakości. Bo powrotu do tego co ludzkość wcześniej już przerobiła nie ma nigdy.
2. Większość Polaków uważa, że posiadanie przez dziecko rozwodników dwóch domów jest gorsze niż jednego. A skoro trzeba wybrać jednego z rodziców do opieki nad nim to wskazują na matkę. Większość Polaków uważa bowiem że dziecko należy tylko do matki. Ojciec nie ma do niego żadnych praw bo go nie urodził. Poglądy sędziów i prokuratorów są wypadkową poglądów społeczeństwa więc większość z nich wspiera i wierzy tylko matce a ojcu odmawia pomocy i nie wierzy w to co mówi. Jest to jawna dyskryminacja ze względu na płeć w dostępie do ochrony prawnej realizowanej przez państwo wobec obywateli. Dyskryminowani są mężczyźni. W marcu 2016 r. w okolicy gdzie znajduje się większość krakowskich sądów pojawiły się afisze informujące opinię publiczną, że kobiety są w Polsce dyskryminowane bo na równorzędnym stanowisku pracy zarabiają od kilku do kilkudziesięciu procent mniej niż kolega a także, o zgrozo, będą miały przez to niższą o kilkanaście procent emeryturę. Zarówno ja, jak i moi współpracownicy oraz nasi klienci i Podopieczni albo się z tego śmieją albo uważają to za kpinę oraz śmianie się z czyjegoś nieszczęścia. Tych plakatów nie można nie zauważyć idąc na rozprawy na których sędzia łyka wszystko co chlapie „matka”, a ojca nawet nie dopuszcza do głosu „bo trzeba kończyć rozprawę”. W Suchej Beskidzkiej sąd wysłał na dwa lata do ciężkich więzień ojca za to, że otarł się o babkę alienująca w ciasnym korytarzu przedszkola, kiedy próbował zobaczyć się z synkiem, nie mogąc doczekać się realizacji orzeczonych przez sąd „kontaktów”. Przyjeżdżając na te „kontakty” trafił cztery razy do szpitala po pobiciach przez brata, ojca i kochasia „matki”. Oprócz dokumentacji medycznej z pobytów w szpitalach przedstawił miejscowej prokurator Małgorzacie Pena 42 obdukcje z pobić innych niż te po których lekarze kazali zostać mu leczyć rany w szpitalu. W marcu 2011 kiedy przyjechał na spotkanie z dziećmi orzeczone przez sąd został tak pobity przez brata i kochasia „matki”, że doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu. Rehabilitacja kolana w który został kopnięty będzie jeszcze trwała bez końca. W takich okolicznościach zarówno Prokuratura jak i sąd w Suchej Beskidzkiej odmówili wszczęcia postępowań. Prezes tego sądu Wiesław Okrzesik nie dopatrzył się żadnych nieprawidłowości w realizacji kontaktów ojca z dziećmi (których w ogóle nie było), a sędzia karny Tadeusz Dąbrowski wysłał go do więzienia za to, że otarł się o babkę jego dzieci (naruszył więc jej nietykalność cielesną). Sąd Okręgowy i apelacyjny w Krakowie nie dopatrzyły się w 2015 r. żadnych nieprawidłowości w realizacji przez organy wykonujące władzę publiczną w Suchej Beskidzkiej żadnych nieprawidłowości i oddaliły pozew o odszkodowanie od Skarbu Państwa.

Mężczyźni tak dyskryminowani przez sądy w drodze na kolejną rozprawę czytają, że kobiety są dyskryminowane bo zarabiają o kilka procent mniej od kolegi na równorzędnym stanowisku. Naprawdę, każdy z nich wolałby zarabiać nawet o kilkadziesiąt procent mniej od koleżanek ale w zamian żeby mógł spotykać się regularnie z dziećmi.

3. Działa prawo które w swojej pracy doktorskiej nazwałem prawem reakcji prawie równej (społecznej) akcji. W 33% do 50% system pomocy ofiarom przemocy domowej nie pomaga tylko kreuje problem. Pomoc państwa dla matek samotnych powoduje, że wiele „matek” woli być samotne ale z dziećmi. Trzeba więc wsadzić chłopa do więzienia, bo jak dzieci dorosną i zapytają dlaczego nie mają taty to będzie mogła im odpowiedzieć: Bo to kryminalista.
4. Cały system orzekania i egzekucji alimentów, razem z funduszem alimentacyjnym i programem 500+ jest odpowiedzialny za 90 % przypadków alienacji rodzicielskiej. Gdyby matki miały pewność, że jeżeli wystąpią o rozwód to nie dostaną alimentów jeśli ojciec będzie chciał obowiązek alimentacyjny wypełniać w naturze i wystąpi o opiekę wspólną, czyli (w rozliczeniu rocznym ) spędzi pół roku z dziećmi – to by nie uciekały przed mediatorami, jak to teraz robią , tylko by się angażowały w terapie małżeńskie, bardziej odpowiedzialnie dobierałyby partnerów seksualnych. A tak to mamy obywatelskie prawo do wolności czyli do grzeszności. „Jak mi się chce to się rozwiodę, a wymiar sprawiedliwości mnie poprze i na pewno nie będzie mnie badał bo sądy, adwokaci, policja, kuratorzy, prokuratorzy, gady czyli funkcjonariusze Służby Więziennej potrzebują rozwodzących się par tak jak bakterie potrzebują pożywki aby nie zdechnąć z głodu. W tej perspektywie pary walczące latami o dzieci to przysmak dzięki któremu ten cały system może nie tylko wmawiać podatnikom jak bardzo jest potrzebny ale wręcz się rozwijać. Uzyskiwać nowe etaty, budynki i nowe oznaki prestiżu społecznego, który jest funkcją społecznego przekonania na ile dana instytucja jest potrzebna. Im bardziej ludzie uznają ją za potrzebną tym większym cieszy się prestiżem. Można inaczej? Można. Na Filipinach, w kraju gdzie mieszka dwa razy więcej ludzi niż w Polsce już 51. rok prawo nie dopuszcza żadnych rozwodów. Ja, jako zawodowy obrońca praw dziecka postuluję wprowadzenie zakazu rozwodów rodziców. Jeśli nie mają dzieci to niech się rozwodzą. Adwokat i sędzia też musi się wyżywić. Jestem przekonany, że takie rozwiązanie będzie lepsze dla dzieci niż to co obserwujemy obecnie.

Nie podchodzą z rezerwą. Znana krakowska lekarka w ogóle nie poszła na Policję pomówić męża z którym się rozwodziła o pedofilię, ale skoro już trzeci rok dziecko w dniu ustalonego przez sąd widzenia zaczynało nagle chorować i sędzia już coś tam mruczała na to, oświadczyła, że widzeń nie będzie bo: „On jest pedofil”.  Sąd rodzinny wyznaczył więc badanie przez biegłych z Kliniki Psychiatrii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Badanie odbyło się po 8 (słownie: ośmiu) miesiącach i wykluczyło możliwość zaburzeń popędu u ojca dziecka. Czy znana krakowska lekarka została w jakiś sposób ukarana za to, że przez 8 miesięcy uniemożliwiała ojcu jakikolwiek kontakt z czteroletnim synem? W żaden sposób jej nie ukarał. Wręcz przeciwnie. Zdobyła prestiż, uznanie i szacunek nie tylko sędziów ale wszystkich na około. Bo „broniła dziecko przed niebezpieczeństwem”. Uzyskała wręcz status ”obrończyni praw dziecka”.

Znam to środowisko. Mam pełną szafę opinii biegłych z różnych zakątków Polski. Tylko 4% opiniujących potrafią rozpoznać że nie mają do czynienia z upodmiotowioną niezależną jednostką ludzką o wzroście 90 cm tylko z małym zombii które umie tylko powtarzać to co by chciała usłyszeć „mamusia”. Albo tatuś bo 35% Rodziców alienowanych będących pod opieką Fundacji Obrony Praw Dziecka to kobiety – alienowane matki. Z tym, że tylko 7% „ojców” alienujących wykorzystuje prawo karne dla celów alienacji rodzicielskiej. Natomiast wśród „matek” alienujących jest to aż 72 %. Z czego o pedofilię pomawia 38%. Na topie teraz jest przemoc. Dużo się o niej mówi w telewizji to dlaczego się pod to nie podpiąć. Chociaż powoli przegrywa z "nękaniem". To kolejny artykuł karny, który ustawodawca bezmyślnie wprowadził w 2011 r., lekceważąc konieczność wprowadzenia jednocześnie art. 211 B penalizującego alienację rodzicielską. Jeszcze w trakcie vacatio legis tego przepisu zwróciłem na to uwagę sędziemu, który jest Przewodniczącym Wydziału II Karnego Sądu Rejonowego w Bochni. Odpowiedział: Zobaczymy jak się ukształtuje orzecznictwo w tym zakresie. Odpowiedziałem, że orzecznictwo w tym zakresie ukształtuje się kosztem tysięcy dzieci i rodzin zniszczonych przez bezmyślnych i mało wrażliwych sędziów. Moje czarne proroctwo się spełnia. Na przykład teraz w Radomsku. W sprawie Macieja Karpiu albo w sprawie babci alienowanej Maryli Sadowskiej. W Suchej Beskidzkiej sędzia Tadeusz Dąbrowski, po cofnięciu sprawy przez Sąd Okręgowy w Krakowie, do ponownego rozpatrzenia  zmienił optykę patrzenia na kwestie uznawania za przemoc z art. 207 k.k. zachowań Rodziców alienowanych w zakresie utrzymania więzi ze swoimi dziećmi. Teraz uważa je za nękanie z art. 190 A k.k. Tak wynika z uzasadnień wydawanych przez niego wyroków.  

10.  Czy to prawda, że oskarżenia często opierają się tylko na słowach i nie są oparte na dowodach??

Oskarżenia ZAWSZE opierają się tylko na słowach i nie są oparte na dowodach!!

Dla „matek” alienujących dowodem na pedofilię ojca ich dzieci jest to że:

a)    „On wykąpał raz córkę jak miała 9 miesięcy! I zamknął drzwi do łazienki! Nie na klucz ale zamknął.” – autentyczny przypadek z Kielc albo

b)   „On spał z synkiem! I się do niego przytulał! I to przez dwa lata. Od pierwszego do trzeciego roku życia dziecka.” – autentyczny przypadek z Zabagna koło Trzewa.

c)    Inne, tym podobne.

Ale trzeba pamiętać, że w świetle prawa zeznania strony (w tym wypadku „matki” pomawiającej o pedofilię aby odciąć ojca od dziecka) są dowodem.

Jedynym skutecznym dowodem w sprawie o pedofilię jest opinia (ekspertyza) zespołu biegłych powołanych przez sąd. A takich biegłych nie może powołać „matka” ani nawet prokurator w postępowaniu przygotowawczym, który BEZKARNIE niszczy ojcom życie i rodziny bo aby sąd mógł powołać biegłych sprawa musi trafić na wokandę sądową. A zanim sprawa trafi na wokandę sądową ojciec jest NISZCZONY przez kilka miesięcy lub lat przez prokuratorów:

Ø  przesłuchuje się go kilka razy,

Ø  przedstawia zarzuty,

Ø  przekazuje akt oskarżania (którego przesłanie do sądu przez prokuratora dopiero może rozpocząć sprawę i otworzyć sędziemu drogę do powołania zespołu biegłych, którzy mogą stwierdzić czy dziecko było molestowanie),

Ø  wykonuje różne inne tzw. „czynności” procesowe przewidziane w Kodeksie postępowania karnego, które prokuratorzy sobie realizują z empatią wobec ojca porównywalną do empatii kucharza przygotowującego potrawę z krewetek, raków czy homarów, w tym celu gotując je żywcem.

W tym czasie typowa „matka” alienująca nie próżnuje: bardzo często,  na wyścigi z teściową ojca, razem wydzwaniają po wszystkich jego znajomych, do jego przełożonych w pracy, do sąsiadów z informacją, że „On jest pedofilem i ona musi chronić dziecko przed nim.” A tak naprawdę to chce sobie ułożyć życie ze swoim kochankiem, z którym zdradzała męża od lat.

Do czasu wydania opinii przez biegłych powołanych przez sąd, czyli od siedmiu miesięcy do kilku lat od dnia kiedy żona poszła na Policję powiedzieć, że: „jej mąż jest pedofilem” – nie ma on ŻADNEGO kontaktu z dzieckiem. Co mogłoby wesprzeć go psychicznie w tej gehennie. Obecny minister sprawiedliwości i jednocześnie Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro wypłynął politycznie tworząc system wsparcia dla tzw. „pokrzywdzonych przestępstwem”. Działa on dosyć sprawnie. Od 33 do 50 % jego mocy tego systemu zamiast pomagać, szkodzi społeczeństwu bo generuje alienację rodzicielską. Właśnie w takich wypadkach jak pomówienia o pedofilię. Od dnia obrzucenia męża błotem zarówno dziecko jak i przy okazji „matka” są postrzegani przez Policję, Prokuraturę i sądy zarówno karne jak i rodzinne jako „pokrzywdzeni przestępstwem”. Dlatego ojciec ma niepisany zakaz jakiegokolwiek kontaktu z dzieckiem a postawa „matki” pilnującej „aby pedofil mu nie zrobił krzywdy” jest wręcz głośno chwalona. I to nawet wtedy jeżeli obowiązuje Postanowienie sądu rodzinnego o kontaktach ojca z dzieckiem wydane przed dniem w którym „matka” zaczęła wykorzystywać przepisy ścigające pedofilów dla celów alienacji rodzicielskiej.

Cały czas trwa:

1.     przemoc „matki” wobec dziecka,

2.    gwałt na jego emocjach,

3.    wygaszanie jego naturalnej potrzeby kontaktu z drugą babcią, drugim dziadkiem i drugim rodzicem (dopóki jeszcze pamięta jak wyglądają i dopóki jeszcze pamięta miłe chwile które z nimi spędziło),

4.    rugowanie miłych wspomnieć związanych z drugą połową rodziny

Tak, że zanim ojciec oczyści się z błota dziecko – jak mówi „mama” przed sędzią i wszystkimi – już „nie chce się z nim spotykać”. Bezmyślni sędziowie, na przykład, sędzia Wiesław Okrzesik z Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej albo sędzia Irena Bletek z Sądu Rejonowego dla Krakowa – Podgórza, postanawiają poznęcać się nad takimi dziećmi i na wniosek „matki” zaczynają sobie życzyć aby dziecko przyciągnąć do sądu na egzekucję emocjonalną w trakcie której dziecko, zgodnie z oczekiwaniami „matki” wyrzeka się ojca, a konflikt lojalności jaki wtedy przeżywa i przymus wyrzeczenia się swoich najgłębszych potrzeb spotkania się z rodzicem drugiej płci (choćby z ciekawości jaki on jest bo już nie pamięta wspólnych przeżyć z nim) są tak głębokie, że na przykład w sądzie w Suchej Beskidzkiej dzieci, po takim spotkaniu z sędzią Wiesławem Okrzesikiem, zaczynają spazmatycznie płakać. Co widać na zarejestrowanych nagraniach z monitoringu.

A teraz jeszcze raz podkreślę to co już akcentowałem w poprzednim tygodniu w trakcie naszych rozmów telefonicznych: Od 20 lat specjalizuję się w przypadkach wykorzystywania prawa karnego dla celów alienacji rodzicielskiej i NIE ZNAM ŻADNEGO PRZYPADKU aby biegli powołani przez sąd potwierdzili, że ojciec molestował dziecko o opiekę nad którym walczy. „Matkom” chodzi o CZAS aby móc przerobić dziecko tak, aby nie chciało już spotykać się z ojcem, bo wtedy mało dociekliwi sędziowie odbiorą ojcu kontakty na podstawie durnych przepisów, że „trzeba wysłuchać dziecko i orzec zgodnie z jego wolą”. Na Boga, pytać się dziecka można, w domu sierot, o to którą parę rodzicielską z poznanych ostatnio chce wybrać aby go adoptowała, a idiotyzmem, generującym  patologię przemocy na tle alienacji rodzicielskiej jest pytanie się o cokolwiek takiego dziecka o którego duszę walczą rodzice. Bo znowu głupi sędzia zamiast orzec na pniu opiekę wspólną, rozsiada się za katedrą i napuszcza rodziców na siebie: To teraz mi udowodnijcie które z was jest lepszym rodzicem. Ten kto wygra dostanie w nagrodę dziecko. A ponieważ w stresie rozwodowym mieszkanie z dzieckiem jest postrzegane przez rodziców jako sprawa życia i śmierci to nie ma zmiłuj się. A ponieważ za ogromne pieniądze stworzono w Polsce system ochrony kobiet przed przemocą ze strony mężczyzn, a nie stworzono w ogóle systemu ochrony mężczyzn przed przemocą ze strony kobiet to dlatego:

85 % Podopiecznych Fundacji Obrony Praw Dziecka Kamaka płci męskiej „ma problemy z prawem [oczywiście karnym]”,

70 % ma wyroki w zawieszeniu (takie, które by NIGDY NIE ZAPADŁY gdyby sąd rodzinny zaraz na początku orzekł opiekę wspólną i wygasił konflikt o dziecko zamiast go rozpalać), a

A 11 % gnije w więzieniach i aresztach śledczych. Rekordzista, znany Fundacji Kamaka, odsiedział za takie rzeczy, za miłość do swoich dzieci – na koszt podatników – cztery lata w najcięższych więzieniach w Polsce. Dolegliwość kary zwiększono mu wielokrotnie bo „ośmielił się” naskarżyć na Polskę do Strasburga. (Sprawy nie trybunał w Stracburgu nie poprowadził bo administracja zakładu karnego w którym przebywał uniemożliwiła mu uzupełnienie wymogów formalnych takiej skargi).

Piszę, „Podopiecznych płci męskiej” bo 61 % Podopiecznych Fundacji Kamaka to …kobiety. Najwięcej, jest babć alienowanych które nie pamiętają już jak wyglądają ich wnuki i wnuczki.