Krwawiące Aniołki
Definicja Krwawiących Aniołków w terminologii naukowej dotyczącej alienacji rodzicielskiej, promowanej przez Fundację Obrony Praw Dziecka Kamaka:
Krwawiące Aniołki to córki odcięte od rodziców przez polskich sędziów.
Wszystko w majestacie prawa i zgodnie z obowiązującymi przepisami (Dlatego Fundacja Obrony Praw Dziecka Kamaka chce ich zmiany).
Nazwa pochodzi od profilu na Facebooku którym się interesują.
Jest to profil dla nastolatków o tendencjach samobójczych dokonujących samouszkodzeń, internalizujących (uwewnętrzniających) swoje urazy, między innymi, na tle alienacji rodzicielskiej:
Alienacja rodzicielska w kilku procentach przypadków prowadzi do samobójstw dzieci i dorosłych.
https://www.facebook.com/pages/Krwawi%C4%85ce-Anio%C5%82ki/541953575927148?fref=ts
Sygnatura akt: _______________ ____________________
Uwaga! Rozprawa _____________, w ____________ o ____
Sąd ____________ w ____________
Wydział __________________
______________, ul. _________________
Powód: ____________________, zam. _______________, ul. _____________ __ / ___, reprezentowany przez adw. _______________ ______, Kancelaria Adwokacka w _____________, ul.__________________, _________________;
Pozwana: ____________________________, PESEL_____________, ________________, ul. _________________ __ _ / _;
Interwent uboczny / Przedstawiciel społeczny: Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP z siedzibą w Bochni 32-700, ul. Heleny Modrzejewskiej 29 - występująca w imieniu pozwanej i małoletniej Pastrycji ____________, ur. __ ________________ r.
ZGŁOSZENIE UDZIAŁU / PRZYSTĄPIENIE DO SPRAWY
I.
Na mocy art. 8 k.p.c., art. 61 § 1 pkt. 5 k.p.c., art. 61 § 2 i § 4 k.p.c., art. 62 k.p.c., art. 63 k.p.c., 76 k.p.c., art. 77 k.p.c., art. 78 k.p.c., art. 79 k.p.c., art. 80 k.p.c., art. 81 k.p.c., art. 82 k.p.c., art. 83 k.p.c., art. 86 k.p.c., art. 87 k.p.c., art. 88 k.p.c., art. 89 k.p.c., art. 90 k.p.c., art. 91 k.p.c., art. 92 k.p.c., art. 93 k.p.c., art. 94 k.p.c., art. 95 k.p.c., art. 96 k.p.c., art. 97 k.p.c., art. 462, art. 4796a, art. 47938 k.p.c., art. 510 § 1 k.p.c., art. 95 k.c., art. 98 k.c., art. 3 k.p.k., art. 90 k.p.k., 91 k.p.k. art. 193 k.p.k., art. 195 k.p.k. i art. 30 § 4 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich z dnia 26 października 1982 r. (Dz. U. Nr 35, poz. 228) – Tekst jednolity z dnia 9 lutego 2010 r. (Dz. U. Nr 33, poz. 178), Ustawy z dnia 3 grudnia 2010 roku o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania (Ustawy równościowej) (Dziennik Ustaw nr 254 poz. 1700), a także art. 12 i art. 58 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r.
- Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego zgłasza swój udział na prawach strony jako przedstawiciela społecznego / interwenta ubocznego w rozumieniu Kodeksu Postępowania Cywilnego i Kodeksu Postępowania Karnego w niniejszej sprawie i w innych dotyczących wykonywania władzy rodzicielskiej, opieki wspólnej, kontaktów i ich egzekucji, z rodzicami, Patrycji ___________ - a także w innych sprawach powiązanych z tymi kwestiami, w tym karnych.
II.
Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA wskazuje: Krzysztofa Mariusza Kokoszka, hr. Annę Marię Werbiłowicz z domu Berezowską, mec. Dominikę Lis-Walczewską, mec. Grażynę Tworzydło, mec. Klaudię Starzak-Gołuszkę, radcę prawnego Elżbietę M. Andrzejewską, aplikanta adwokackiego Dariusza Michalewicza, aplikantkę adwokacką Aleksandrę Moździerz, Celinę Zelek, Alicję Soczek, Władysławę Kaim, Kamilę Jaworską, Natalię Domoń, Karinę Cieślik, Karinę Rajca, Czesławę Urszulę Mrowiec, Teresę Kawiak, Joannę Ornat, Małgorzatę Błahut, Ewę Tyszkiewicz, Katarzynę Goc, Monikę Mohel, Krzysztofa Kabacińskiego, Tomasza Drozda, Hannę Mąka, Joannę Szubstarską i inne osoby wymienione na http://www.opiekawspolna2.pl.tl/.
- jako przedstawicieli , którzy mogą ją reprezentować w niniejszej sprawie.
III.
Fundacja Obrony Praw Dziecka Kamaka składa wniosek o umożliwienie osobom wymienionym w pkt. II. uczestniczenie w rozprawach, wypowiadania się, składania oświadczeń do protokołu i na piśmie, a także korzystania z wszystkich pozostałych praw przysługujących interwentowi ubocznemu na mocy właściwych przepisów wymienionych w pkt. I.
UZASADNIENIE:
Zgodnie z art. 510. § 1 k.p.c.: „Zainteresowanym w sprawie jest każdy, czyich praw dotyczy wynik postępowania, może on wziąć udział w każdym stanie sprawy aż do zakończenia postępowania w drugiej instancji. Jeżeli weźmie udział, staje się uczestnikiem.”
Zgodnie z art. 76 K.p.c. każdy, kto ma interes prawny w tym, aby sprawa została rozstrzygnięta na korzyść jednej ze stron, może w każdym stanie sprawy aż do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji przystąpić do tej strony. Interes prawny Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, wyrażony expressis verbis w jej statucie polega na tym, aby nie ucierpiało bezwzględne, konstytucyjne prawo dzieci i rodziców do wzajemnych kontaktów i opieki wspólnej, co – jak do tej pory – ma miejsce lub może mieć miejsce. Prawo to sprecyzowane jest nie tylko w Konstytucji RP, ale również w aktach prawa międzynarodowego, obowiązującego na terytorium Polski.
W niniejszej sprawie zachodzi, niewątpliwie, potrzeba obrony interesu społecznego i jednocześnie ważnego interesu indywidualnego, w rozumieniu art. 90 k.p.k., objętego zadaniami statutowymi Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA, w szczególności ochrony bezwzględnego prawa dzieci i rodziców do wzajemnych kontaktów i opieki wspólnej-równoważnej, uwzględnionego w europejskich standardach prawnych i zapisanego w ratyfikowanych przez polski Parlament umowach prawno-międzynarodowych, między innymi:
1. w Traktacie Lizbońskim (art.24 pkt. 3 KPP);
2. w Konwencji w sprawie kontaktów z dziećmi przyjętej przez Komitet Ministrów Rady Europy w Wilnie 3 maja 2002 r. (sporządzonej w Strasburgu 15 maja 2003 r., Dz. U. Z 2009 r. Nr 68, poz. 576), podpisanej przez Polskę dnia 24 września 2003 r.;
3. w Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. Z 1993 r. Nr 61, poz. 284);
4. w Konwencji praw dziecka przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r., Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526;
5. w Europejskiej Konwencji o wykonywaniu praw dzieci sporządzonej w Strasburgu 25 stycznia 1996 r.;
6. w Europejskiej Karcie Społecznej, (European Social Charter (ESC), Europäische Socialcharta, Charte sociale européenne) sporządzonej w Turynie 28 października 1961 r., poprawionej w Protokole zmieniającym ESC, przygotowanym w Turynie 21 października 1991 r. Jej sygnatariuszami są członkowie Rady Europejskiej, w tym Polska. ESC gwarantuje prawa podstawowe, m.in.: prawo ochrony dzieci i młodzieży przed alienacją rodzicielską, prawo dzieci i młodzieży do opieki wspólnej - równoważnej, prawo do organizowania się, nieutrudniania działalności organizacji społecznych, monitoringu pracy instytucji publicznych, w tym sądów;
7. w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych, sporządzonym w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz.U. z 1977 r. Nr 38, poz.167);
8. w Zasadzie 6 rekomendacji nr R (84) w sprawie władzy rodzicielskiej z dnia 28 lutego 1984 r., przyjętej przez Komitet Ministrów Rady Europy;
9. w Konwencji z 25 października 1980 r. w sprawie cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę – konwencji haskiej, (Dz. U. z 1995 r. nr 108, poz.528);
10. w Rozporządzeniu Rady (WE) nr 2001/2003 z 27 listopada 2003 r. dotyczącym jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1347/2000;
11. w Europejskiej Konwencji z 20 maja 1980 r. o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń dotyczących pieczy nad dzieckiem;
12. w Konwencji z 19 października 1996 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania, wykonywania i współpracy w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej i środków ochrony dzieci;
13. w Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (ang. Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence) otwartej do podpisu 11 maja 2011 roku w Stambule, podpisanej przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego 13 kwietnia 2015 r.
Zgodnie z art. 61. § 4. K.p.c. organizacje społeczne, do których zadań statutowych należy
ochrona równości oraz niedyskryminacji przez bezpodstawne bezpośrednie lub pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli, mogą w sprawach o roszczenia z tego zakresu wytaczać za zgodą obywateli powództwa na ich rzecz oraz, za zgodą powoda, wstępować do postępowania w każdym jego stadium.
Zgodnie z art. 8. K.p.c. organizacje społeczne, których zadanie statutowe nie polega na
prowadzeniu działalności gospodarczej, mogą dla ochrony praw obywateli spowodować wszczęcie postępowania, jak również brać udział w toczącym się postępowaniu.
Z niepokojem zauważamy fakt, że w niniejszej sprawie ma miejsce lub może mieć miejsce
zakazana przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483, z 2001 r. Nr 28, poz. 319, z 2006 r. Nr 200, poz. 1471, z 2009 r., Nr 114, poz. 946):
1. dyskryminacja rodziców w dostępie do dziecka jak i również
2. dyskryminacja dzieci w dostępie do rodziców
- przez bezpodstawne bezpośrednie lub pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli.
Jedna ze stron może być dyskryminowana przez bezpodstawnie i pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli, w rozumieniu art. 61. § 4. K.p.c., w zakresie dostępu dziecka do rodzica i rodzica do dziecka.
Zachodzi więc tutaj, niewątpliwie, konieczności ochrony równości oraz niedyskryminacji przez bezpodstawne bezpośrednie lub pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli w rozumieniu art. 8 K.p.c., art. 61-63 K.p.c., art. 462 K.p.c., art. 4796a K.p.c. i art. 47938 K.p.c.
Interes prawny Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA w rozumieniu art. 510 § 1 k.p.c., jeśli chodzi o udział w niniejszej sprawie, staje się OCZYWISTY jeśli przeanalizuje się misję i cele statutowe Fundacji zamieszczone na: http://opiekawspolna2.pl.tl/Statut-Fundacji-OPD-KAMAKA.htm
lub też Postanowienie z dnia 12 listopada 2009 r. Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie, XII Wydziału Gospodarczego Krajowego Rejestru Sądowego, przedstawione na naszych portalach. Wynika z nich, że celem Fundacji jest - między innymi:
1. Przeciwdziałanie negatywnym konsekwencjom współczesnych przemian technologicznych, społecznych i obyczajowych, a w szczególności osłabieniu i zanikowi więzi rodzinnych oraz kryzysowi ojcostwa (który rozumiemy jako ELIMINOWANIE ojców z życia dzieci po rozwodzie rodziców).
2. Przeciwdziałanie ludzkiej głupocie, nienawiści, podłości, zawziętości i złośliwości - w szczególności tej, dla której areną jest sala sądowa i której ofiarami są dzieci.
Mówi o tym rozdział drugi statutu (§ 5, § 6 i § 7):
„Rozdział II. Przedmiot i formy działania fundacji
§ 5. Misja fundacji
1.Przeciwdziałanie negatywnym konsekwencjom współczesnych przemian technologicznych, społecznych i obyczajowych, a w szczególności osłabieniu i zanikowi więzi rodzinnych oraz kryzysowi ojcostwa (rozumianego również jako eliminowanie ojców z życia ich dzieci).
2. Przeciwdziałanie ludzkiej nienawiści, podłości, głupocie, zawziętości i złośliwości - w szczególności tej, dla której areną jest sala sądowa i której ofiarami są dzieci.
§ 6. Cele Fundacji
I. Przeciwdziałanie alienacji rodzicielskiej rozumianej jako zespół działań i zaniechań prowadzących do zniszczenia więzi łączących dziecko z osobami bliskimi (program „Mamo, nie zabieraj mi taty...”), poprzez:
1. Udzielanie pomocy prawnej, psychologicznej (w tym terapeutycznej) i materialnej ofiarom przemocy na tle alienacji rodzicielskiej (Zarówno ofiarom dorosłym jak i dzieciom).
2. Prowadzenie działań zmierzających do takich zmian w porządku prawnym, aby alienacja rodzicielska była karana i ścigana z oskarżenia publicznego, a na gruncie prawa rodzinnego, aby opieka wspólna orzekana była nawet bez zgody jednego z rodziców.
3. Przeciwdziałanie przemocy na tle alienacji rodzicielskiej.
4. Prowadzenie badań naukowych z zakresu opisu i przeciwdziałania zjawisku alienacji rodzicielskiej. Działalność wydawnicza na tym polu.
5. Prowadzenie Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego specjalizującego się w rozpoznawaniu alienacji rodzicielskiej, opiniowanie i sugerowanie zespołom orzekającym możliwych rozwiązań problemu.
6. Rozwiązanie problemu dzieci odepchniętych od rodziców - na płaszczyźnie mentalności społecznej oraz na drodze ustawodawczej - poprzez wprowadzenie zmian w Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym, które będą mówiły o tym, że sąd nie może przyznać rodzicowi nie mieszkającemu z dzieckiem zakresu kontaktów mniejszego niż on o to wnosi. Zakres ten nie będzie mógł być jednak większy niż 360 godzin miesięcznie w rozliczeniu rocznym (opieka wspólna, równoważna, naprzemienna) - z zastrzeżeniem, że działalność lobbingowa nie jest działalnością zawodową Fundacji.
II. Realizacja programu: „Zlikwidujmy domy dziecka”.
1) Zastąpienie domów dziecka systemem rodzin zastępczych, w których dziecko przebywa do czasu unormowania swojej sytuacji prawnej lub znalezienia stałej rodziny adopcyjnej.
2) Praca nad zwiększeniem wydolności wychowawczej rodzin z których pochodzą dzieci wychowywane później w domach dziecka. Udzielanie im wsparcia finansowego.
III. Realizacja programu promocji mediacji jako najlepszego sposobu rozwiązywania konfliktów:
a) Rozwijanie nowych metod polubownego rozwiązywania konfliktów międzyludzkich, grupowych, narodowych i społecznych.
b) Współpraca z adwokatami w kierunku jak najszybszego, polubownego rozwiązania toczących się przed sądami spraw.
c) Organizowanie konferencji, kongresów, szkoleń oraz imprez integracyjnych dla studentów, pracowników wymiaru sprawiedliwości, mediatorów, psychologów oraz innych specjalistów - z zakresu psychologii konfliktów międzyludzkich, alienacji rodzicielskiej, przeciwdziałania przemocy i dyskryminacji itp. Wydawanie książek, broszur i materiałów pokonferencyjnych.
d) Promowanie nowego modelu sądownictwa, które będzie przesuwało środek ciężkości swoich działań z roli sądzenia (konfrontacji) w kierunku roli godzenia (polubownego rozwiązywania sporów).
IV. Praca profilaktyczna z dziećmi i młodzieżą zagrożoną środowiskowo.
V. Praca terapeutyczna z młodzieżą. W szczególności belgijską metodą straat hoek werk polegającą na „wejściu” w grupę autodestrukcyjną (np. narkomańską) lub destrukcyjną (np. chuligańską lub ewoluującą w kierunku zachowań przestępczych, zdobyciu jej zaufania i rozpoczęciu procesu kierowania nią od wewnątrz; zmian jej celów z negatywnych na pozytywne.
VI. Inspirowanie i koordynowanie rozwoju sektora organizacji pozarządowych działających na rzecz rozwiązywania problemów społecznych.
VII. Realizacja programu: „TERAZ POLSKA pomaga światu”
1) Pomaganie krajom uboższym od Polski w rozwiązaniu ich problemów socjalnych.
2) Pomaganie krajom bogatszym od Polski w odbudowie utraconych przez nie wartości moralnych które jeszcze - chociaż mocno zagrożone przez występujące trendy cywilizacyjne - przetrwały u nas.
VIII. Prowadzenie badań naukowych z zakresu zjawiska alienacji rodzicielskiej i opieki wspólnej oraz tych, które mają na celu znalezienie najskuteczniejszych metod realizacji pozostałych celów statutowych Fundacji. Najskuteczniejszych tzn. przynoszących jak najwięcej pozytywnych rezultatów przy jak najmniejszym nakładzie środków finansowych.
IX. Działalność określona w rozdziale VII Ustawy – Kodeks karny wykonawczy, w szczególności wobec skazanych będących ofiarami zjawiska wykorzystywania prawa karnego dla celów alienacji rodzicielskiej.
§ 7. Przedmiotem działalności pożytku publicznego Fundacji ujawnionej w Krajowym Rejestrze Sądowym jest:
1. 69,10,Z; Doradztwo prawne;
2. 88,99,Z; Działalność prewencyjna przeciwko przemocy wobec dzieci oraz inna działalność tego rodzaju;
3. 94,12,Z; Działalność organizacji profesjonalnych reprezentowania interesów członków organizacji przed instytucjami rządowymi i w stosunkach międzyludzkich (public relations);
4. 72,20,Z; Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych;
5. 63,11,Z; Zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność; przetwarzanie danych;
6. 63,12,Z; Prowadzenie portali internetowych: www.opiekawspolna2.pl.tl.
- oraz innych o podobnej tematyce zgodnej z celami statutowymi Fundacji;
7. 88,99,Z; Działalność społeczna lokalna i sąsiedzka;
8. 70,21,Z; Stosunki międzyludzkie (public relation) i komunikacja;
9. 94,99,Z; Działalność pozostałych organizacji członkowskich, gdzie indziej nie sklasyfikowana:
a. Organizacje wspierające inicjatywy mieszkańców;
b. Organizacje mające na celu ochronę i poprawę sytuacji pewnych grup specjalnych.”
Postanowieniem z dnia 5 maja 2010 r. Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, przedstawionym na: http://opiekawspolna.pl.tl/Dokumenty-Fundacji.htm - nadał Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA status organizacji pożytku publicznego w zakresie - między innymi:
1. ochrony, w szczególności dzieci, przed przemocą alienacyjną,
2. reprezentowania interesów członków organizacji przed instytucjami państwowymi (jaką jest sąd),
3. doradztwa prawnego,
4. badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk społecznych (które Fundacja prowadzi monitorując, obserwując i opisując pracę organów wymiaru sprawiedliwości w zakresie generowania przez nie zjawiska alienacji rodzicielskiej ZjAR).
Udział Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacji Pożytku Publicznego leży również w interesie wymiaru sprawiedliwości w rozumieniu art. 90 § 3. k.p.k., w związku z tym, że:
1. Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA masowo występuje o odszkodowania od Skarbu Państwa dla dzieci i osób alienowanych przed cywilnymi sądami krajowymi i przed międzynarodowymi trybunałami pod których jurysdykcję Polska się poddała;
2. Celem statutowym Fundacji jest taka modyfikacja prawa, aby zlikwidować rozdźwięk pomiędzy deklarowaną przez rząd i sądownictwo ochroną praw podstawowych obywateli, w tym dzieci, a faktyczną realizacją tych zapewnień.
Wniosek ten jest popierany przez kilkadziesiąt tysięcy osób z całej Polski ( i zagranicy) działających w naszych strukturach, przy realizacji różnych projektów lub – po prostu – tylko je popierających. Nazwiska małego ich promila są zeskanowane na http://www.opiekawspolna2.pl.tl .
Z poważaniem,
Za Fundację,
Krzysztof Mariusz Kokoszka
Specjalista z zakresu problematyki alienacji rodzicielskiej i sposobów jej przeciwdziałania
p.o. Prezes Zarządu Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Pełnomocnik Komitetu Inicjatyw Ustawodawczych Opieki Wspólnej
Dyrektor RODK przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Dyrektor Centrum Mediacji i Negocjacji
przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Mediator sądowy
Joanna Ornat
Certyfikowana specjalistka ds. pomocy ofiarom przemocy na tle alienacji rodzicielskiej
Do wiadomości:
1. Ministerstwo Sprawiedliwości RP; 00-950 Warszawa, Al. Ujazdowskie 11;
2. Prokuratura Generalna; 02-315 Warszawa, ul. Barska 28/30;
3. Europejski Trybunał Praw Człowieka, European Court of Human Rights, Cour Européenne des Droits de l’Homme; Rada Europy, Counsil of Europe, Conseil de l’Europe 67075 Strasbourg Cedex, France, Requête 16521/10, Do sprawy 16521/10;
4. Biuro Rzecznika Praw Dziecka; ul. Przemysłowa 30/32, 00-450 Warszawa;
5. Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich; Aleja Solidarności 77, 00 - 090 Warszawa;
6. Ambasada Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, Wydział Konsularny, Sekcja Obywateli Amerykańskich, konsul Frisco McDonald z którym Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, raz w roku, przygotowuje dla Departamentu Stanu, Prezydenta i Kongresu USA raport o łamaniu praw człowieka w Polsce, w szczególności o łamaniu praw dziecka i rodzica do wzajemnych kontaktów i do opieki wspólnej, a także o sposobach uciszania i eliminowania tych, którzy ośmielają się krytykować władzę (sądowniczą) w Polsce. Więcej na: http://www.opiekawspolna2.pl.tl/Polska-w-raporcie-Departamentu-Stanu-USA.htm;
7. Pozew zbiorowy, o odszkodowanie i zadośćuczynienie (na mocy art. 416 K.c.), koordynowany przez Fundację Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, przeciwko organom wykonującym władzę publiczną za:
Ø niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie – na mocy art. 417.§ 1. K.c.;
Ø zgodne z prawem, ale wywołujące szkodę, działanie lub zaniechanie – na mocy art. 417 2. K.c.
- generujące patologię zjawiska alienacji rodzicielskiej.
8. Europejski Trybunał Praw Człowieka, European Court of Human Rights, Cour Européenne des Droits de l’Homme; Rada Europy, Counsil of Europe, Conseil de l’Europe 67075 Strasbourg Cedex, France, Skarga zbiorowa przeciwko Polsce
Ø prowadzona przez Fundację Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP,
Ø przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w Strasburgu,
Ø o zadośćuczynienie w rozumieniu art. 41 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka,
Ø za szkody wyrządzone przez niezgodne z tą Konwencją działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej przez organy państwowe, w szczególności przez polskie sądy, prokuratury i jednostki policji,
Ø w zakresie artykułów chroniących bezwzględne prawo dzieci i rodziców do wzajemnych kontaktów i opieki wspólnej, w szczególności w zakresie art. 8 i 14 EKPC.
Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego
KRS 0000341653, NIP 8681951946, REGON 121279362
Tel. 606-515-686; 570-933-668; 518-993-867
www.opiekawspolna2.pl.tl
Siedziba:
32-700 Bochnia, ul.H. Modrzejewskiej 29
Oddziały krajowe, między innymi, w:
Suchej Beskidzkiej (34-200 Sucha Beskidzka, ul. Mickiewicza), Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Trzebnicy, Bydgoszczy, Toruniu, Zielonej Górze,
Gorzowie Wielkopolskim, Opolu, Białymstoku, Katowicach, Kielcach, Krośnie, Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie, Łodzi, Częstochowie, Żywcu.
Niektóre oddziały zagraniczne:
Los Angeles -€Silicon Valley (USA), Wenecja (Włochy), Punta Sabioni (Włochy), Trepporti (Włochy)
Przy Fundacji OPD KAMAKA OPP działają:
1. Centrum Mediacji i Negocjacji Sądowych;
2. Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny, wydający opinie dla sądów, zgodnie z koncepcją równości, niedyskryminacji, opieki wspólnej i dobra dziecka - opinie oparte na wynikach badań naukowych, między innymi, Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i zgodne z dwudziestoletnim doświadczeniem biegłych Fundacji Obrony Praw Dziecka w przeciwdziałaniu alienacji rodzicielskiej;
3. Kancelarie adwokackie. Z Fundacją OPD KAMAKA OPP współpracuje kilkuset adwokatów i aplikantów adwokackich w całej Polsce.
4. Kancelarie radców prawnych. Z Fundacją OPD KAMAKA OPP współpracuje, w całej Polsce, kilkuset radców prawnych i ich aplikantów.
5. Kancelarie mediatorów sądowych zrzeszonych w Centrum Mediacji i Negocjacji Sądowych przy Fundacji OPD KAMAKA OPP.
6. Telefon Zaufania dla Ofiar Przemocy na tle alienacji rodzicielskiej (dla dzieci i dorosłych) 606-515-686, którego personel specjalizuje się w przeciwdziałaniu alienacji i przemocy rodzicielskiej, ale podejmuje się też rozwiązywania innych problemów, zgłaszanych przez osoby dzwoniące, w ich aspektach prawnych, psychologicznych i socjalnych. - Całodobowy. Jeśli jest, z jakiś ważnych powodów wyłączony, prosimy zadzwonić po pewnym czasie.
7. Teatr KAMAKA, który rozpowszechnia w społeczeństwie wiedzę na temat patologii ZjAR poprzez siłę artystycznego przekazu. Obecnie, w Łodzi, przygotowujemy spektakl, z którym chcemy objechać całą Polskę i Europę, opisany w obszernym artykule, w tygodniu „Fakty i Mity”, w numerze z 20 września 2012 r., o destrukcyjnym wpływie bycia alienowanym w dzieciństwie na życie dorosłe. Aktorka występująca w tym przedstawieniu występuje jednocześnie w trzech rolach: „matki” alienującej, sędzi „rodzinnej” i „Matki” Boskiej, zupełnie nie dostrzegając, jak bardzo uszkadza psychicznie swoje dziecko, które alienuje od ojca, drugiej babci, drugiego dziadka itd. Cały czas będąc przekonaną, że działa dla „dobra dziecka” w rozumieniu polskiego Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. „Polskiego”, bo kodeksy rodzinne państw bardziej rozwiniętych niż Polska, na przykład Brazylii, „dobro dziecka” rozumieją jako obligatoryjne orzekanie opieki wspólnej nawet bez zgody jednego z rodziców i karanie alienatorów więzieniem (Ordnungshaft w prawie niemieckim). Osoby, które chcą otrzymać bilet na ten spektakl proszone są o wpłatę na konto Fundacji kwoty, co najmniej, 50 zł, z dopiskiem: „Spektal w …”, określając miejsce swojego zamieszkania, abyśmy nie uszczęśliwili osoby mieszkającej w Szczecinie wysyłając jej bilet na spektakl w Rzeszowie. Całkowity zysk ze sprzedaży biletów jest przeznaczany na przeciwdziałanie alienacji rodzicielskiej.
8. Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP. Obecnie prowadzimy sprzedaż wysyłkową książek: „Alienacja rodzicielska w Polsce i sposoby jej przeciwdziałania”, „Więzienia dla dzieci w Polsce”, „Przemoc w zjawisku alienacji rodzicielskiej”, „Dzieci alienowane”, „Zespół Alienującej „Matki”, „Wiersze dla syna” – będąca poetyckim zapisem przeżyć dorosłej ofiary alienacyjnej przemocy psychicznej. Każda z nich kosztuje, co najmniej, 99 zł + koszty przesyłki. Całkowity zysk z ich sprzedaży jest przeznaczany na przeciwdziałanie alienacji rodzicielskiej. Osoby, które chcą te książki otrzymać, proszone są o wpłatę na konto Fundacji z zaznaczeniem tytułów i adresu na jaki je wysłać. Jeśli zabraknie miejsca na przekazie prosimy o przesłanie pełnych informacji na adres: k-kokoszka@wp.pl.
9. W Suchej Beskidzkiej i w innych miejscach prowadzimy Domy Ucieczki dla OfiarPrzemocy Alienacyjnej i Ośrodki Wsparcia Więzi Rodzinnych. Szczegóły na naszych portalach.
10. Organizujemy, na łonie natury, wczasy terapeutyczne dla rozwodzących się lub przeżywających kryzys małżeński rodziców.
11. W 183 miejscach w Polsce rozdajemy żywność i ubrania alienowanym dzieciom i rodzicom oraz innym potrzebującym. Szczegóły na: www.opiekawspolna2.pl.tl.
Listy pocztowe i wezwania prosimy kierować na adres:
Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA
Organizacja Pożytku Publicznego
32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29
Konto: Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA
Pekao S.A. 78 1240 2294 1111 0010 2863 7676
Sygnatura akt: ___________________ ________________________ r.
Uwaga! Rozprawa ____________, w ______ o ____
Sąd ____________ w ____________
Wydział __________________
______________, ul. _________________
Powód: ____________________, zam. _______________, ul. _____________ __ / ___, reprezentowany przez adw. _______________ ______, Kancelaria Adwokacka w _____________, ul.__________________, _________________;
Pozwana: ____________________________, PESEL_____________, ________________, ul. _________________ __ _ / _;
Interwent uboczny / Przedstawiciel społeczny: Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP z siedzibą w Bochni 32-700, ul. Heleny Modrzejewskiej 29 - występująca w imieniu pozwanej i małoletniej Patrycji ____________, ur. __ ________ 2005 r.
WNIOSKI
Fundacja Obrony Praw Dziecka Kamaka wnosi o:
1. Orzeczenie o władzy rodzicielskiej nad małoletnią Patrycją _______________ w taki sposób że będzie ona spędzała z każdym rodziców po połowie roku, w rozliczeniu rocznym (orzeczenie opieki wspólnej). W dni objęte obowiązkiem szkolnym będzie nocować u matki, a w dni wolne od zajęć w szkole u ojca. We wtorki i czwartki objęte obowiązkiem szkolnym ojciec będzie mógł spędzać z córką po lekcjach od jednej do pięciu godzin z tym, że córka będzie wracała na noc do pozwanej najpóźniej o 19.30. W ten sposób matka uzyska prawo do spotkania się z córką w Wigilię, święta. Będzie też mogła z nią spędzić część wakacji.
2. Orzeczenie kontaktów rodziców z małoletnią bez obecności drugiego rodzica i innych sprawców przemocy na tle alienacji rodzicielskiej stosowanej ze szczególnym okrucieństwem (art. 207 § 2 k.k.).
3. Nieorzekanie o alimentach (zwolnienie pozwanej z konieczności ich płacenia).
4. Wydanie orzeczenia o którym mowa w punkcie 1. i 3. (w formie wyroku lub w formie postanowienia zabezpieczającego) w możliwie najkrótszym terminie. Nawet na posiedzeniu niejawnym bez udziału stron. Najpóźniej na najbliższej rozprawie.
5. Nadanie orzeczeniu o którym mowa w punkcie 1. rygoru natychmiastowej wykonalności.
6. W przypadku orzekania w trybie jawnym, na rozprawie, Fundacja Obrony Praw Dziecka wnosi o orzeczenie bez obecności powoda, w przypadku niestawiennictwa jego i/lub jego pełnomocnika.
7. Ustalenie sumy gwarancyjnej w wysokości 5 000 zł (słownie: pięć tysięcy złotych), które powód będzie musiał każdorazowo wypłacać pozwanej, w sytuacji nie przestrzegania orzeczenia tut. sądu o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i kontaktach małoletniej Patrycji _____________ z matką, a to na mocy art. 59815 k.p.c. i art. 59816 k.p.c.
8. Zlecenie, działającemu w całym kraju, przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacji Pożytku Publicznego, Ośrodkowi Diagnostyczno-Konsultacyjnemu (adres do doręczeń: 32-700 Bochnia, ul. Heleny Modrzejewskiej 29), wydania opinii i przedstawienia ekspertyzy zjawiska alienacji rodzicielskiej w niniejszej sprawie, a także możliwych wariantów rozwoju sytuacji w zależności od wydawanych przez tut. sąd orzeczeń, a to na mocy art. 290 § 1 k.p.c., art. 193 § 1., § 2. § 3 k.p.k., art. 195 k.p.k., art. 197 § 1., § 2. k.p.k., art. 198 § 1., § 2., § 3. k.p.k., art. 200 §1., § 2 punkty 1-6, § 3 k.p.k., art. 201 k.p.k., art. 205 § 1, § 2. § 3. k.p.k. art. 206 § 1. i § 2 k.p.k.
9. Skierowanie powoda na badania do Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego przy Fundacji Obrony Praw Dziecka celem uzupełnienia diagnozy sytuacji rodzinnej małoletniej na okoliczność bardziej dokładnego sprawdzenia predyspozycji i możliwości ojca do sprawowania opieki nad córką.
10. Przesłuchanie Krzysztofa Mariusza Kokoszki jako specjalisty - biegłego w zakresie zjawiska alienacji rodzicielskiej i sposobów przeciwdziałania temu zjawisku, a to na mocy art. 290 § 1 k.p.c., art. 193 § 1., § 2. § 3 k.p.k., art. 195 k.p.k., art. 197 § 1., § 2. k.p.k., art. 198 § 1., § 2., § 3. k.p.k., art. 200 §1., § 2 punkty 1-6, § 3 k.p.k., art. 201 k.p.k., art. 205 § 1, § 2. § 3. k.p.k. art. 206 § 1. i § 2 k.p.k.
11. Skierowanie stron na mediacje i terapię do Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP. W szczególności na terapię przeciwdziałającą eskalowaniu przemocy na tle alienacji rodzicielskiej oraz niwelowaniu jej skutków.
Uzasadnienie:
Stan psychiczny i obciążenie emocjonalne pozwanej _________________ jest najgorszy w porównaniu ze stanem wszystkich osób którym, przez dwadzieścia lat swojej działalności, Fundacja Obrony Praw Dziecka Kamaka pomogła lub pomaga. Obserwując skutek można szukać przyczyn. Przez kilka ostatnich lat mieszkania razem z powodem _______________ pozwana była ofiarą przemocy. Ta przemoc obecnie przybrała charakter przemocy na tle alienacji rodzicielskiej szczególnie dotkliwej dla kobiet. Co wynika z ich predyspozycji psychicznych i sposobu postrzegania roli kobiet w społeczeństwie. Powód ściągnął do siebie córkę i przeprowadził ją przez wszystkie cztery etapy Zespołu Dziecka Alienowanego. Koncepcja tego zespołu jest rozwinięciem naukowym tzw. Syndromu Gardnera.
Sytuacja małoletniej jest dramatyczna. Kiedy jej rodzice mieszkali jeszcze razem obserwowała matkę w roli ofiary przemocy. Jest to jedyna rola kobieca w relacji z mężczyznami którą zna. Wchodzi w taką rolę w relacji z ojcem z którym mieszka. Nie mogąc się wyrwać z tego klinczu obserwuje na Facebooku strony nastolatków o tendencjach samobójczych, utożsamia się z subkulturami młodzieżowymi osób internalizujących (uwewnętrzniających) swoje problemy życiowe; spychającymi je w podświadomość. Z doświadczenia zawodowego osób zaangażowanych w pomoc dzieciom wyalienowanym wynika, że w takich sytuacjach dochodzi do samobójstw wśród młodzieży. Uczulamy więc sąd na ten przypadek. Tylko orzeczenie opieki wspólnej nad małoletnią może sytuację uzdrowić.
Zgodnie z art. 737 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. „Kodeks postępowania cywilnego” cyt.” Wniosek o [orzeczenie opieki wspólnej] podlega rozpoznaniu bezzwłocznie, nie później jednak niż w terminie tygodnia od dnia jego wpływu do sądu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Jeżeli ustawa przewiduje rozpoznanie wniosku na rozprawie, należy ją wyznaczyć tak, aby rozprawa mogła odbyć się w terminie miesięcznym od dnia wpływu wniosku”.
Zgodnie z art. 756 ¹ ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. „Kodeks postępowania cywilnego” cyt.” W sprawach dotyczących pieczy nad małoletnimi dziećmi i kontaktów z dzieckiem sąd orzeka po przeprowadzeniu rozprawy, chyba że chodzi o wypadek niecierpiący zwłoki”.
Do ustawowych zadań sądu należy jednak ochrona równości oraz niedyskryminacji przez bezpodstawne bezpośrednie lub pośrednie zróżnicowanie praw i obowiązków obywateli o czym mowa w art. 61. § 4. K.p.c. i innych. Prawem rodziców jest równość w dostępie do dziecka, a prawem dziecka jest prawo do równoważnego dostępu do obojga rodziców z obu stron. Małoletni nie mogą być też dyskryminowani względem rówieśników, których rodzice mieszkają razem lub których rodzice nie mieszkają razem ale wychowują swoje dzieci zgodnie z zasadami równego dostępu do dziecka, czyli zasadami opieki wspólnej. Opieki wspólnej orzeczonej przez sąd lub będącej wynikiem ustaleń pomiędzy rodzicami które miały miejsce poza sądem.
Orzeczony przez tut. sąd zakres kontaktów małoletniej z matką jest zbyt mały, aby mógł być realizowany. Zgodnie z jednym z praw podstawowych zjawiska alienacji rodzicielskiej: Skuteczność egzekucji kontaktów jest odwrotnie proporcjonalna do ich zakresu. Tylko orzeczenie opieki wspólnej spowoduje, że pozwana będzie miała jakikolwiek kontakt z matką.
Wniosek o nieorzekaniu o alimentach (zwolnienie pozwanej z konieczności ich płacenia) wynika z tego, że obowiązek alimentacyjny będzie przez rodziców wypełniany w naturze. Natalia będzie utrzymywana przez tego z rodziców u którego w danym dniu przebywa.
Wniosek o skierowanie stron na terapię do Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP (W szczególności na terapię przeciwdziałającą eskalowaniu przemocy na tle alienacji rodzicielskiej oraz niwelowaniu jej skutków.) wynika z tego, że Fundacja Obrony Praw Dziecka jest jedyną instytucją w Polsce, która terapię o takim kierunku prowadzi. Obejmuje ona również trening komunikacji między rodzicami i oddziaływania na rzecz polepszenie relacji między nimi.
Wnioski Fundacji Obrony Praw Dziecka są zgodne z kierunkiem orzecznictwa sądów Europy zachodniej i północnej, zapewniają realizację międzynarodowych konwencji obowiązujących na terytorium Polski i chronią rodziców przed eskalacją konfliktu okołorozwodowego, na tle opieki nad dzieckiem. Praktycznie uniemożliwiają alienację rodzicielską gwarantują zachowanie, każdemu z rodziców, silnej, konstruktywnej, relacji z dzieckiem. Pozwalają na podjęcie skutecznych prób uratowania poziomu komunikacji między rodzicami dla dobra ich i małoletnich. Tylko orzeczenie opieki wspólnej nad dziećmi, przy której rodzice mają równy dostęp do dzieci i w sposób nikogo nie dyskryminujący dzielą się obowiązkami rodzicielskimi pozwala odtworzyć pozytywne relacje pomiędzy nimi. Niezbędne dla prawidłowego rozwoju ich dzieci. Dowodzą tego badania Uniwersytetu Jagiellońskiego (inspirowane działaniami Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP) i uniwersytetów zagranicznych w krajach gdzie opieka wspólna – równoważna jest z powodzeniem orzekana od lat, nawet wtedy kiedy jeden z rodziców na jej orzeczenie się nie zgadza. Głęboka więź z matką, budowana na płaszczyźnie szerokich kontaktów z nią,i zmniejsza ryzyko wycięcia z życia dzieci połowy bliskim im osób do czego dąży ojciec cierpiący na Zespół Alienującego „Ojca”. Jest to, opisany w literaturze przedmiotu, polskiej i zagranicznej, zespół zaburzeń myślenia i zachowania prowadzący do zniszczenia więzi dzieci z osobami bliskimi. Generuje on czyny zabronione opisane w art. 207 § 2 Kodeksu karnego. Szczególnie w kontekście ratyfikowanej obecnie przez Parlament europejskiej konwencji na rzecz przeciwdziałania przemocy tut. sąd jest zobowiązany przeciwdziałać takiej patologii.
Z poważaniem,
Za Fundację,
Krzysztof Mariusz Kokoszka
Specjalista z zakresu problematyki alienacji rodzicielskiej i sposobów jej przeciwdziałania
p.o. Prezes Zarządu Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Pełnomocnik Komitetu Inicjatyw Ustawodawczych Opieki Wspólnej
Dyrektor Centrum Mediacji i Negocjacji
przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Mediator sądowy
Joanna Ornat
Certyfikowana specjalistka ds. pomocy ofiarom przemocy na tle alienacji rodzicielskiej
Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego
KRS 0000341653, NIP 8681951946, REGON 121279362
Sygnatura akt: _______________ ____________________
Sąd Apelacyjny w _________
przez
Sąd Okręgowy w __________
Wydział __ Cywilny Rodzinny
______________, ul. _________________
Powód: ____________________, zam. _______________, ul. _____________ __ / ___, reprezentowany przez adw. _______________ ______, Kancelaria Adwokacka w _____________, ul.__________________, _________________;
Pozwana: ____________________________, PESEL_____________, ________________, ul. _________________ __ _ / _;
Interwent uboczny / Przedstawiciel społeczny: Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP z siedzibą w Bochni 32-700, ul. Heleny Modrzejewskiej 29 - występująca w imieniu pozwanej i małoletniej Patrycji ____________, ur. __ ________ 2005 r.
ZAŻALENIE
Fundacja Obrony Praw Dziecka Kamaka składa zażalenie na oddalenie w dniu 29 kwietnia 2015 r. swojego wniosku o dopuszczenie do udziału w procesie w roli interwenta ubocznego lub przedstawiciela społecznego. Wnosi o zmianę postanowienia sądu w całości i dopuszczenie do udziału w procesie w roli interwenta ubocznego lub przedstawiciela społecznego.
UZASADNIENIE:
Sędzia Sądu Rejonowego Renata Z. delegat do Sądu Okręgowego w _________ prezentuje poglądy, dotyczące udziału organizacji pozarządowych w procesach cywilnych na mocy art. 8 K.p.c. i innych, stojące w całkowitej sprzeczności z tymi które zostały przyjęte w doktrynie, judykaturze i piśmiennictwie. Przykładów jest aż nadto. I tak w pozycji: A. Zieliński, K. Flaga-Gieruszyńska, KPC. Komentarz, wyd. 6, Warszawa 2012 [Wydawnictwo C.H. Beck Sp. z o.o. ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa] czytamy w komentarzu do art. 8 K.p.c.: „Podobnie, jak jest to w przypadku prokuratora, decyzja organizacji pozarządowej o wytoczeniu powództwa bądź wzięciu udziału w postępowaniu nie podlega kontroli sądu.” [podkreślenie żalącego].
Profesor dr hab. Andrzej Zieliński jest kierownikiem Katedry Postępowania Cywilnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Natomiast dr hab. Kinga Flaga-Gieruszyńska adiunktem w Katedrze Postępowania Cywilnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego. Autorytety te przyznają organizacjom pozarządowym prawo wytaczania powództwa i udziału w procesie cywilnym równe Prokuraturze. Warunkiem sine qua non w tym zakresie jest, aby zadaniem takiej organizacji nie było prowadzenie działalności gospodarczej i działanie wyłącznie dla dobra obywateli. A te warunki Fundacja Obrony Praw Dziecka, niewątpliwie, spełnia.
Poglądy tego rodzaju są mocno utrwalone w piśmiennictwie. Skoro tut. sąd wyraża inne Fundacji Obrony Praw Dziecka nie pozostaje nic innego jak zachęcić sędzię do zapoznania się z literaturą przedmiotu w tym zakresie.
Jeszcze silniejsze umocowanie ma w polskim prawie cywilnym instytucja interwenta ubocznego. W takiej roli Fundacja Obrony Praw Dziecka Kamaka występuje, w takich samych procesach, BEZ ŻADNYCH PRZESZKÓD ze strony składów orzekających, nawet przed Sądem Okręgowym w Gdańsku. Na przykład 14 kwietnia br. w sprawie Państwa K_______________. Stąd niedopuszczalna jest tak odmienna interpretacja przepisów przez Sąd Okręgowy w Krakowie.
Interwenient uboczny - w prawie polskim uczestnik postępowania cywilnego, jest to osoba trzecia, inna niż powód i pozwany przystępująca do już toczącego się w danej sprawie postępowania cywilnego po jednej ze stron postępowania, która ma interes prawny w tym, aby sprawa cywilna została rozstrzygnięta na korzyść tej strony. Inwerwenientem ubocznym może być np. poręczyciel, przystępujący po stronie pozwanego dłużnika.
Instytucja prawna obejmująca udział tej osoby nazywa się interwencją uboczną. Interwencję uboczną regulują przepisy art. 76-83 k.p.c.
Zgłoszenie interwencji ubocznej może nastąpić w terminie prekluzyjnym do chwili zamknięcia rozprawy w II instancji. Zgłoszenie powinno być dokonane w formie pisma procesowego, zawierającego wskazanie interesu prawnego interwenienta, istnienie tego interesu jest warunkiem dopuszczalności interwencji ubocznej.
W odpowiedzi na zgłoszenie interwencji ubocznej, każda ze stron procesu, a więc zarówno powód jak i pozwany może zgłosić swego rodzaju sprzeciw przeciwko przystąpieniu interwenienta ubocznego zwany opozycją. Opozycja może zostać zgłoszona do czasu rozpoczęcia najbliższej rozprawy. W wyniku zgłoszenia opozycji, sąd wyznacza odrębną rozprawę w efekcie której bądź postanawia o oddaleniu opozycji bądź o niedopuszczeniu interwencji ubocznej, co jest równoznaczne z uwzględnieniem opozycji, na oba te postanowienia przysługuje zażalenie.
Od chwili zgłoszenia interwencji ubocznej, interwenient uboczny jest uprawniony do wszelkich czynności procesowych dopuszczalnych według stanu sprawy, oznacza to, że na przykład jeśli przystąpienie nastąpiło po wdaniu się w spór co do istoty sprawy, interwenient nie będzie mógł zgłosić tych zarzutów, które należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy - np. zarzut zapisu na sąd polubowny. Zgłoszenie opozycji nie pozbawia intwerenienta możliwości działania do czasu jej prawomocnego uwzględnienia, w razie jej uwzględnienia czynności interwenienta uważa się za niebyłe, co oznacza tyle, że sąd przy rozstrzyganiu sprawy nie weźmie pod uwagę zgłoszonych przez intwernienta wniosków dowodowych czy też zgłoszonych zarzutów.
Na podstawie przepisów regulujących tę instytucję można rozróżnić dwa rodzaje intwerwencji ubocznej:
- interwencję samoistną - gdy z istoty spornego stosunku prawnego lub z przepisu ustawy wynika, że wyrok w sprawie ma odnieść bezpośredni skutek prawny w stosunku między interwenientem a przeciwnikiem strony do której interwenient przystąpił, np. w wypadku gdy do procesu o wydanie rzeczy wspólnej wytoczonego przez jednego z małżonków przystąpi jako interwenient uboczny drugi z małżonków; w tym przypadku do stanowiska interwenienta stosuje się odpowiednio przepisy o współuczestnictwie jednolitym (nie może on więc np. być przesłuchiwany jako świadek);
- interwencja zwykła (niesamoistna) - wyrok nie odniesie bezpośredniego skutku w stosunku pomiędzy interwenientem ubocznym a przeciwnikiem.
Interwenient uboczny samoistny może działać niezależnie od strony do której przystąpił, nie może jednak dokonywać samodzielnie czynności materialno dyspozytywnych, czyli nie może zawrzeć ugody, zrzec się roszczenia, uznać powództwa.
Działania interwenienta zwykłego nie mogą stać w sprzeczności z działaniami strony do której przystąpił, w związku z czym strona ta może odwołać czynność dokonaną przez interwenienta zwykłego.
Pomiędzy interwenientem ubocznym a stroną do której przystąpił istnieje zawsze jakiś stosunek prawny, w razie przegrania procesu przez stronę, do której interwenient przystąpił może ona mieć wobec interwenienta jakieś roszczenia. Zgodnie z art. 82 k.p.c. interwenient uboczny nie może w stosunku do strony, do której przystąpił, podnieść zarzutu, że sprawa została rozstrzygnięta błędnie albo że proces był prowadzony wadliwie (tzw. exceptio male gesti processus), chyba że interwenient uboczny wykaże, że stan sprawy w chwili przystąpienia uniemożliwił mu korzystanie ze środków obrony, albo że strona umyślnie lub przez niedbalstwo nie skorzystała ze środków, które nie były interwenientowi znane.
Interwenient uboczny może za zgodą obu stron, a więc zarówno tej do której przystąpił jak i przeciwnej, wstąpić do procesu na miejsce strony do której przystąpił, jako następca procesowy.
Interwencję uboczną należy odróżniać od interwencji głównej.
Wobec powyższego zażalenie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie. Tym bardziej, że fakty ujawnione w trakcie rozprawy 29 kwietnia 2015 r. pokazały w całej rozciągłości dramat łamania prawa córki i matki do utrzymania prawidłowych i silnych więzi mimo, że przestały ze sobą mieszkać, a sędzia SSR del. Renata Zwolek stwierdza w tym kontekście, na początku rozprawy, że: „Instytucja przedstawiciela społecznego nie istnieje”.
Z poważaniem,
Za Fundację,
Krzysztof Mariusz Kokoszka
Biegły z zakresu problematyki alienacji rodzicielskiej i sposobów jej przeciwdziałania
p.o. Prezes Zarządu Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Pełnomocnik Komitetu Inicjatyw Ustawodawczych Opieki Wspólnej
Kierownik Centrum Mediacji i Negocjacji
przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP
Mediator sądowy
Joanna Ornat
|
