Do sprawy V Nkd ____/15 toczącej się przed Sądem Rejonowym w Białymstoku Wydziałem Rodzinnym i Nieletnich

                           Kraków 11 listopad 2015 r.

Opinia Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP w sprawie z wniosku Publicznego Gimnazjum Nr _ w Białymstoku o ustalenie czy małoletni Maciej _____________, ur. _________________ 1999 roku, wykazuje przejawy demoralizacji

I.        Osoby badane:

Małoletni Maciej _______________ – ur. __ _________1999 r., mieszkający z ojcem Krzysztofem _____________ w Białymstoku przy ulicy _____________________________,

Matka małoletniego – Ewa _____________, zamieszkała w Łapach (18-100), ______________, adres do korespondencji: 15-349 Białystok, ul.___________________________;

II.      Zastosowane metody i narzędzia badawcze:

Opinię wydano na podstawie:

1.            Analizy akt i dokumentów zawartych w aktach sprawy z wniosku Publicznego Gimnazjum Nr 5 w Białymstoku o ustalenie czy małoletni Maciej_______________, ur. _____________________ 1999 roku, wykazuje przejawy demoralizacji, sygnatura akt V Nkd ____/15;

2.           Analizy akt i dokumentów zawartych w aktach sprawy o sygnaturze akt V Nmo _____________/15 z wniosku Publicznego Gimnazjum Nr _ w Białymstoku o zainteresowanie się sytuacją, toczącej się przed Sądem Rejonowym w Białymstoku V Wydziałem Rodzinnym i Nieletnich;

3.           Analizy sprawozdań z wywiadów środowiskowych, opinii i innych dokumentów przedstawianych tut. Sądowi do wszystkich spraw dotyczących wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnim Maciejem ___________ przez pracowników IV Zespołu Kuratorskiej Służby Sądowej do Wykonywania Orzeczeń w Sprawach Rodzinnych i Nieletnich Sądu Rejonowego w Białymstokuakt i dokumentów zawartych w aktach sprawy z wniosku Publicznego Gimnazjum Nr _ w Białymstoku o ustalenie czy małoletni Maciej _______________, ur. ___________________ 1999 roku, wykazuje przejawy demoralizacji, sygnatura akt V Nkd ____/15;

4.           Analizy opinii sądowo – psychiatrycznej z dnia 24 września 2015 roku biegłych Samodzielnego Publicznego Psychiatrycznego ZOZ w Choroszczy (Plac Brodowicza 1);

5.           Analizy akt i dokumentów zawartych w aktach sprawy rozwodowej rodziców małoletniego Macieja ___________________ o sygnaturze akt I C ______/10, w szczególności zeznań i opinii biegłych RODK opiniujących i zeznających w tej sprawie;

6.           Analizy akt i dokumentów zawartych w aktach sprawy apelacyjnej od wyroku rozwodowego rodziców małoletniego Macieja ________________. Toczyła się ona przed Sądem Apelacyjnym w Białymstoku I Wydziałem Cywilnym;

7.           Analizy opinii Rodzinnego Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego  w Białymstoku (ul. J. Bema 12) wydawanych w sprawie małoletniego Macieja ______________, np. w sprawie rozwodowej jego rodziców mimo, że – zgodnie z niedawnym orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego - opinie te zostały wydane bezprawnie i przez to nie mogły mieć wpływu na decyzje sądu.

8.           Wyników badań psychologiczno - pedagogicznych przeprowadzonych z wykorzystaniem takich technik jak:

a)    Dziesięciu godzin rozmowy i pogłębionego wywiadu kierowanego z matką małoletniego Macieja ______________,

b)   „Skala Postaw Rodzicielskich” w opracowaniu M. Plopla,

b) „Alienacja Rodzicielska - Wstępne Rozpoznanie Objawów i Efektów - Ankieta dla Rodzica” oraz innych autorskich metod i technik diagnozujących zjawisko alienacji rodzicielskiej i zjawiska poboczne z nim związane, w tym przemoc na tle alienacji rodzicielskiej. [Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny przy Fundacji Obrony Praw Dziecka Kamaka Organizacji Pożytku Publicznego jako jedyny w Polsce posiada i wykorzystuje narzędzia diagnozujące zjawisko alienacji rodzicielskiej. Narzędzia te zostały opracowane przez Instytut Badawczy przy Fundacji Obrony Praw Dziecka Kamaka, zajmujący się opracowaniem naukowym zjawiska alienacji rodzicielskiej, jego skutków i sposobów przeciwdziałania. Swój potencjał badawczy opiera na kadrach Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.]

6. Wyników badań Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Uniwersytetu w Antwerpii Universitaire Instelling Antverpen Wilrijk  (Belgia), Uniwersytetu w Uppsali Uppsala Universitat (Szwecja), dotyczących zjawiska alienacji rodzicielskiej i występującej na jego tle przemocy.

III.    Podstawa prawna wydania opinii

Z niedawno zapadłego orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego wynika, że Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny powołany mocą uchwały zarządu Fundacji Obrony Praw Dziecka „Kamaka”, zatwierdzonej przez Ministra Sprawiedliwości jako organ nadzoru nad jej działalnością – jest jedyną instytucją, która może legalnie opiniować sprawy z zakresu opieki nad małoletnimi dziećmi w sytuacji kiedy ich rodzice przestali ze sobą mieszkać. Jak wynika z aktu założycielskiego i statutu Fundacji Obrony Praw Dziecka Kamaka powstała ona, aby szukać najbardziej skutecznych rozwiązań takich sytuacji i przeciwdziałać alienacji rodzicielskiej. Jest to zjawisko które rozwija się wtedy, kiedy sąd zastosuje niewłaściwe rozwiązania. Tak było w przypadku małoletniego Macieja Markowskiego. W wyroku rozwodowym sąd nie orzekł opieki wspólnej nad nim czego skutki objawiają się obecnie. Sąd oparł się na opinii RODK. Co było nie tylko niezgodne z obowiązującym porządkiem prawnym (jak orzekł Trybunał Konstytucyjny), ale również obarczone istotnym błędem diagnostycznym.   

Sąd nie ma prawa kierować na badania do Rodzicielskich Ośrodków Diagnostyczno-Konsultacyjnych przy sądach okręgowych oraz powoływać biegłych z dziedziny psychologii i pedagogiki  w sprawach związanych ze sposobem wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dzieckiem w sprawach małoletnich rozpatrywanych przez sądy z następujących przyczyn:

1. Zgodnie ze stanowiskiem Biura Spraw Konstytucyjnych Prokuratury Generalnej RP wyrażonym w  piśmie z dnia 17 kwietnia 2013r znak    PG VIII TKw 38/12 : „Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 sierpnia 2001r w sprawie organizacji i zakresu działania rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych (Dz. U. Nr 97, poz. 1063)  wydane na podstawie upoważnienia ustawowego zawartego w art. 84 § 3 ustawy z dnia 26 października 1982r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35 poz. 228 ze zm.), nie może normować i znajdować zastosowanie w innych sprawach niż objęte ustawą o postępowaniu w sprawach nieletnich.”   Ponadto:  „żaden przepis rozporządzenia nie precyzuje, co należy rozumieć przez zwrot „inne sprawy”, a przede wszystkim brak jest ustawowego upoważnienia do regulowania w akcie wykonawczym „innych spraw” aniżeli te, do których odnosi się ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich. Przyjęcie zaś przez ustawodawcę otwartego katalogu zakresu działań rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych, przez użycie zwrotu „w  szczególności” nie oznacza, że zakres działań tych ośrodków może obejmować inne sprawy niż określone w tej ustawie.” /Cytat z pisma Biura Spraw Konstytucyjnych  P.G  z 12 października 2012r  znak PG VIII TKw38/12   / str. 3/. „  Tym samym brak jest podstaw prawnych do tego, aby rodzinne ośrodki diagnostycznokonsultacyjne, w obecnym statusie i usytuowaniu, wydawały opinie z  zakresu prawa   rodzinnego i opiekuńczego związanych ze sposobem wykonywania władzy rodzicielskiej i  utrzymywania kontaktów z dzieckiem w sprawach małoletnich, rozpatrywanych przez sądy”. ( Cytat str. 2 pisma Biura Spraw Konstytucyjnych PG . z 17 kwietnia 2013r).          

2. Zgodnie ze stanowiskiem Rzecznika Praw Obywatelskich  wyrażonym w piśmie z 14 lutego 2013r. znak RPO-691996-IV11/MK - cele określone w rozporządzeniu  „nie mają nic wspólnego z problematyką uregulowaną w ustawie z 25 lutego 1964r-Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U z  2012r. Nr 788).”

3. Zgodnie z wym. wyżej pismem R P O „ nie można traktować opinii RODK  jako  opinii instytutu naukowego czy naukowo-badawczego w rozumieniu art. 290 k.p.c - rodzinne ośrodki diagnostyczno-konsultacyjne nie spełniają wymogów instytutu badawczego, określonych w  ustawie z 30 kwietnia 2010r o instytutach badawczych (Dz. U. z 2010r Nr 96,poz. 618  ze  zm.). Kryterium podstawowym pozwalającym dany podmiot uznać za instytut, na gruncie omawianego unormowania, jest prowadzenie przez niego badań naukowych (postanowienie SN z 19 sierpnia 2009r,IIICSK7/09). Badania naukowe nie są natomiast wymienione w zakresie działalności RODK  (§ 13 rozporządzenia) ani w zadaniach RODK (§ 14 rozporządzenia

Badanie przeprowadzono w okresie od września 2014 roku do października  2015 roku w Krakowie i Bochni przy ulicy Heleny Modrzejewskiej 29, w siedzibie Fundacji Obrony Praw Dziecka Kamaka przy której działa też, na mocy zatwierdzonego statutu, Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny. Matka małoletniego Macieja __________________ wielokrotnie dzwoniła na telefon interwencyjny Fundacji Obrony Praw Dziecka Kamaka. Rozmowy te trwały średnio godzinę co pozwoliło na dokładną diagnozę sytuacji małoletniego. Oprócz pogłębionego wywiadu kierowanego użyto również narzędzi diagnostycznych w postaci testów i ankiet, które rozwiązywała matka. Oczywiście, jeśli sąd oczekuje zbadania osobistego małoletniego i jego ojca Krzysztofa Markowskiego biegli ODK przy Fundacji OPD”K” oczekują na takie zlecenie ze strony sądu. Diagnozę sytuacji małoletniego sądowych których kopię przysłała matka małoletniego do Bochni. Uwzględniono również opinię specjalistów którzy badali małoletniego i jego rodziców.

Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny przy Fundacji Obrony Praw Dziecka działa na wzór powoływanych przez Ministra Sprawiedliwości RODK. Badanie przeprowadzono więc zgodnie z art. 84 § 1-3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2010 r. Nr 33, poz. 178) na podstawie której funkcjonują rodzinne ośrodki diagnostyczno-konsultacyjne.

Nadzór zwierzchni nad Rodzinnym Ośrodkiem Diagnostyczno-Konsultacyjnym przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP sprawuje minister sprawiedliwości, zgodnie z treścią przepisu art. 84 § 1 powołanej ustawy.

Organizację i zakres działania Rodzinnego Ośrodka
Diagnostyczno Konsultacyjnego przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP regulują przepisy rozporządzenia ministra
sprawiedliwości z dnia 3 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1063) w
sprawie organizacji i zakresu działania rodzinnych ośrodków
diagnostyczno-konsultacyjnych.

Procedury badań w rodzinnych ośrodkach
diagnostyczno-konsultacyjnych określone w standardach opiniowania w
rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych opracowanych przez
Ministerstwo Sprawiedliwości zostały zachowane.

Zgodnie z nimi Fundacja Obrony Praw Dziecka KAMAKA powiadomiła strony o procedurze przeprowadzania badań w zakresie dotyczącym ich przebiegu i organizacji, jak również o możliwości odwołania się od wydanej opinii wraz z zapewnieniem o wnikliwym, starannym i rzetelnym rozpatrzeniu przez badających okoliczności będących przedmiotem diagnozy.

W procesie opiniowania członkowie zespołu badającego
wykorzystali dostępne instrumenty w postaci wywiadu, rozmowy kierowanej,
obserwacji, analizy dokumentacji, w tym w szczególności akt sprawy oraz zastosowania metod testowych (część III pkt 4 standardów opiniowania).

Z powyższego wynika, że badający zapoznali się
z dokumentacją pozostającą w aktach sprawy, a zatem również
wcześniejszymi opiniami, jeżeli takie się w nich znajdują.

Materiał dowodowy zgromadzony w aktach
ułatwił biegłym poczynienie własnych spostrzeżeń oraz zwrócenie
przez nich uwagi na te kwestie, których wyjaśnienie jest niezbędne do
należytego jej opracowania. Ponieważ celem badania było zdiagnozowanie aktualnej sytuacji dziecka, zespół specjalistów RODK przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA liczy na to, że ich ustalenia własne będą miały decydujące znaczenie. Informacje zawarte w zbadanych dokumentach zostały wykorzystane do uporządkowania danych i poznania sposobu funkcjonowania systemu rodzinnego.

Standardowo członkowie zespołu badającego dokonali analizy i
oceny problemów dotyczących sytuacji opiekuńczo-wychowawczej małoletniego,
uwzględniając przy tym stanowisko osób badanych co do podejmowanych przez nie działań instytucjonalnych, a ponadto ich opinie w kwestii wykonywania władzy
rodzicielskiej wraz z propozycjami rozwiązań tych problemów.

W procesie opiniowania w sprawach rodzinnych konieczne jest
dokonanie przez badających oceny postaw obydwojga rodziców zarówno w aspekcie emocjonalnym, jak i wychowawczym, przy jednoczesnym wykazaniu walorów każdego z nich, a także zachowań utrudniających współdziałanie na rzecz dziecka.

Należy podkreślić, że przy dokonywaniu oceny sytuacji
opiekuńczo-wychowawczej małoletniego biegli kierują się zawsze jego dobrem.

Wnioski zawarte w opinii są wynikiem analizy całości materiału
dowodowego. Obowiązkiem badających jest sformułowanie ich w taki sposób, aby
udzielały odpowiedzi na wątpliwości organu orzekającego.

Jak podkreśla się w orzecznictwie, dowód z opinii biegłego
podlega ocenie sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 Kodeksu postępowania
cywilnego, na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z
zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw
teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości
wyrażonych w niej wniosków (postanowienie SN z dnia 7 listopada 2000 r., I CKN
1170/98, OSNC 2001, nr 4, poz. 64, uzasadnienie wyroku SN z dnia 15 listopada
2002 r., V CKN 1354/00, Lex nr 77046).

Wyrażona w powołanym przepisie zasada swobodnej oceny dowodów
odnosi się również do wyboru określonych środków dowodowych i do sposobu ich
przeprowadzania.

Prawidłowość realizacji przez sąd tej zasady podlega kontroli w
toku instancji, stąd też popełnienie uchybienia przy jej stosowaniu strona
postępowania może podnieść w formie zarzutu, wnosząc określony środek
odwoławczy.

Po przedstawieniu opinii przez biegłego, zgodnie z przepisem
art. 286 Kodeksu postępowania cywilnego, sąd może zażądać ustnego wyjaśnienia
opinii złożonej na piśmie. Powołany przepis nie przewiduje jednak obowiązku
przesłuchania biegłego przed sądem w każdym wypadku. Decyzja co do tego, czy
opinia wymaga dodatkowych wyjaśnień ze strony jej autora, a w konsekwencji, czy wyjaśnienia te powinny być złożone w formie ustnej czy też pisemnej, należy do sądu orzekającego w danej sprawie.

W judykaturze i doktrynie podkreśla się, że obowiązek wezwania
biegłego na rozprawę w celu złożenia ustnych wyjaśnień powstaje wówczas, gdy
strona zgłasza zastrzeżenia do opinii pisemnej lub sąd orzekający powziął
wątpliwości co do elementu opinii, który może kształtować bądź współkształtować
treść rozstrzygnięcia w sprawie (wyrok SN z dnia 23 kwietnia 1999 r., II UKN
590/98, OSNAPiUS 2000, nr 12, poz. 484).

Warto też powołać stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku
z dnia 22 stycznia 2004 r. (V CK 197/03, niepubl.), w myśl którego obowiązek
wezwania biegłego na rozprawę powstaje wówczas, kiedy strony zgłaszają zarzuty wobec opinii, wyrażają zamiar zadawania pytań oraz wówczas, kiedy sformułowania opinii nie są na tyle jasne i jednoznaczne, by pozwalały na  dokonanie na jej podstawie stanowczych ustaleń.

W kontekście powyższego pogląd, zgodnie z którym biegły zawsze
powinien być wezwany na posiedzenie sądowe niezależnie od tego, czy miał
zlecone opracowanie opinii ustnej czy pisemnej, a zaniedbanie przez sąd tego
obowiązku jest istotnym uchybieniem procesowym, gdyż narusza zasadę
bezpośredniości i ustności (wyrok SN z dnia 14 stycznia 1970 r., II CR 609/69,
OSPiKA 1970, z. 12, poz. 250), został zakwestionowany jako zbyt daleko idący.

Należy przy tym podkreślić, że nie stanowi to zagrożenia dla
należytej ochrony interesów stron postępowania, które nie są reprezentowane w
toku postępowania przez zawodowych pełnomocników, skoro decyzja co do
konieczności wezwania biegłego celem ustnego wyjaśnienia opinii złożonej na
piśmie należy do niezawisłego sądu.

Zaniechanie przez sąd wezwania biegłego celem złożenia ustnych
wyjaśnień, poza koniecznymi sytuacjami wyżej wskazanymi, nie stanowi w żadnym
wypadku warunku ważności opinii.

Funkcjonowanie Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego przy Fundacji Obrony Praw Dziecka, wydającego opinie dla sądów, ujęte jest również w jej statucie. Oto jego fragmenty:

„Rozdział II. Przedmiot i formy działania fundacji

§ 5. Misja fundacji

1.Przeciwdziałanie negatywnym konsekwencjom współczesnych przemian technologicznych, społecznych i obyczajowych, a w szczególności osłabieniu i zanikowi więzi rodzinnych oraz kryzysowi ojcostwa (rozumianego również jako eliminowanie ojców z życia ich  dzieci).

2. Przeciwdziałanie ludzkiej nienawiści, podłości, głupocie, zawziętości i złośliwości - w szczególności tej, dla której areną jest sala sądowa i której ofiarami są dzieci.

§ 6. Cele Fundacji

I. Przeciwdziałanie alienacji rodzicielskiej rozumianej jako zespół działań i zaniechań prowadzących do zniszczenia więzi łączących dziecko z osobami bliskimi (program „Mamo, nie zabieraj mi taty...”), poprzez:

1. Udzielanie pomocy prawnej, psychologicznej (w tym terapeutycznej) i materialnej ofiarom przemocy na tle alienacji rodzicielskiej (Zarówno ofiarom dorosłym jak i dzieciom).
2. Prowadzenie działań zmierzających do takich zmian w porządku prawnym, aby alienacja rodzicielska była karana i ścigana z oskarżenia publicznego, a na gruncie prawa rodzinnego, aby opieka wspólna orzekana była nawet bez zgody jednego z rodziców.
3. Przeciwdziałanie przemocy na tle alienacji rodzicielskiej.
4. Prowadzenie badań naukowych z zakresu opisu i przeciwdziałania zjawisku alienacji rodzicielskiej. Działalność wydawnicza na tym polu.
5. Prowadzenie Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego specjalizującego się w rozpoznawaniu alienacji rodzicielskiej, opiniowanie i sugerowanie zespołom orzekającym możliwych rozwiązań problemu.
6. Rozwiązanie problemu dzieci odepchniętych od rodziców - na płaszczyźnie mentalności społecznej oraz na drodze ustawodawczej - poprzez wprowadzenie zmian w Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym, które będą mówiły o tym, że sąd nie może przyznać rodzicowi nie mieszkającemu z dzieckiem zakresu kontaktów mniejszego niż on o to wnosi. Zakres ten nie będzie mógł być jednak większy niż 360 godzin miesięcznie w rozliczeniu rocznym (opieka wspólna, równoważna, naprzemienna) - z zastrzeżeniem, że działalność lobbingowa nie jest działalnością zawodową Fundacji.

II. Realizacja programu: „Zlikwidujmy domy dziecka”.

1) Zastąpienie domów dziecka systemem rodzin zastępczych, w których dziecko przebywa do czasu unormowania swojej sytuacji prawnej lub znalezienia stałej rodziny adopcyjnej.

2) Praca nad zwiększeniem wydolności wychowawczej rodzin z których pochodzą dzieci wychowywane później w domach dziecka. Udzielanie im wsparcia finansowego.

III. Realizacja programu promocji mediacji jako najlepszego sposobu rozwiązywania konfliktów:

         a) Rozwijanie nowych metod polubownego rozwiązywania konfliktów międzyludzkich, grupowych, narodowych i społecznych.  

         b) Współpraca z adwokatami w kierunku jak najszybszego, polubownego rozwiązania toczących się przed sądami spraw.

         c) Organizowanie konferencji, kongresów, szkoleń oraz imprez integracyjnych dla studentów, pracowników wymiaru sprawiedliwości, mediatorów, psychologów oraz innych specjalistów - z zakresu psychologii konfliktów międzyludzkich, alienacji rodzicielskiej, przeciwdziałania przemocy i dyskryminacji itp.  Wydawanie książek, broszur i materiałów pokonferencyjnych.   

         d) Promowanie nowego modelu sądownictwa, które będzie przesuwało środek ciężkości swoich działań z roli sądzenia (konfrontacji) w kierunku roli godzenia (polubownego rozwiązywania sporów).

IV. Praca profilaktyczna z dziećmi i młodzieżą zagrożoną środowiskowo.

V. Praca terapeutyczna z młodzieżą. W szczególności belgijską metodą straat hoek werk polegającą na „wejściu” w grupę autodestrukcyjną (np. narkomańską) lub destrukcyjną (np. chuligańską lub ewoluującą w kierunku zachowań przestępczych, zdobyciu jej zaufania i rozpoczęciu procesu kierowania nią od wewnątrz; zmian jej celów z negatywnych na pozytywne.

VI. Inspirowanie i koordynowanie rozwoju sektora organizacji pozarządowych działających na rzecz rozwiązywania problemów społecznych.

VII. Realizacja programu: „TERAZ  POLSKA pomaga światu”

1)      Pomaganie krajom uboższym od Polski w rozwiązaniu ich problemów socjalnych.

2)      Pomaganie krajom bogatszym od Polski w odbudowie utraconych przez nie wartości moralnych które jeszcze - chociaż mocno zagrożone przez występujące trendy cywilizacyjne - przetrwały u nas.

VIII. Prowadzenie badań naukowych z zakresu zjawiska alienacji rodzicielskiej i opieki wspólnej oraz tych, które mają na celu znalezienie najskuteczniejszych metod realizacji pozostałych celów statutowych Fundacji. Najskuteczniejszych tzn. przynoszących jak najwięcej pozytywnych rezultatów przy jak najmniejszym nakładzie środków finansowych.

IX. Działalność określona w rozdziale VII Ustawy – Kodeks karny wykonawczy, w szczególności wobec skazanych będących ofiarami zjawiska wykorzystywania prawa karnego dla celów alienacji rodzicielskiej.

§ 7. Przedmiotem nieodpłatnej działalności pożytku publicznego Fundacji ujawnionej w Krajowym Rejestrze Sądowym jest:

1. 69,10,Z;      Doradztwo prawne;
2. 88,99,Z;      Działalność prewencyjna przeciwko przemocy wobec dzieci oraz inna działalność tego rodzaju;
3. 94,12,Z;      Działalność organizacji profesjonalnych reprezentowania interesów członków organizacji przed instytucjami rządowymi i w stosunkach międzyludzkich (public relations);
4. 72,20,Z;      Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych;
5. 63,11,Z;       Zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność; przetwarzanie danych;
6. 63,12,Z;      Prowadzenie portali internetowych: www.opiekawspolna2.pl.tl.

- oraz innych o podobnej tematyce zgodnej z celami statutowymi Fundacji;

7. 88,99,Z;      Działalność społeczna lokalna i sąsiedzka;
8. 70,21,Z;      Stosunki międzyludzkie (public relation) i komunikacja;
9. 94,99,Z;      Działalność pozostałych organizacji członkowskich, gdzie indziej nie sklasyfikowana:
   1. Organizacje wspierające inicjatywy mieszkańców;
   2. Organizacje mające na celu ochronę i poprawę sytuacji pewnych grup specjalnych.”

IV.      Ogólne dane o byłych małżonkach, ich małoletnim dziecku i innych badanych osobach:

Matka - Ewa ___________________ z domu ________________, ur. _________________ 1970 roku w Łapach, wykształcenie wyższe - doktor psychologii klinicznej, terapeuta uzależnień, według ojca małoletniego ostatnio pracowała w poradni uzależnień w ___________________;

Ojciec – Krzysztof __________________ , ur. _________________ 1968 roku w _________________, wykształcenie wyższe – mgr inż. budowy maszyn; zatrudniony w firmie – konstrukcje stalowe jako inżynier spawalnik z _____________ wynagrodzeniem netto __________________ zł; prowadzi także działalność gospodarczą, prowadzi także działalność gospodarczą – szkolenia i egzaminowanie spawaczy, a także badanie konstrukcji stalowych, uzyskując dochód miesięczny w przedziale _______ – _______ zł. Od matki chłopca na jego rzecz otrzymuje alimenty w wysokości 700 zł miesięcznie.

Małoletni Maciej ________, ur. _______________ 1999 r. w Białymstoku. W czerwcu 2015 r. ukończył Państwowe Gimnazjum nr _ w Białymstoku, z wynikami głównie dostatecznymi i dopuszczającymi. Słabe oceny spowodowane były głównie znaczną absencją na zajęciach lekcyjnych. W I semestrze opuścił 227 godzin lekcji, a w drugim semestrze 236 godzin. Kiedy był w szkole zachowywał się spokojnie.

V.        Charakterystyka postaw rodziców, środowiska rodzinnego i sytuacji wychowawczej małoletniego Macieja Markowskiego

         Związek małżeński rodziców małoletniego został rozwiązany przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia ______________ 2012 r. z orzeczeniem winy obu stron. Sprawa toczyła się pod sygnaturą I C ______/10. Sąd nie orzekł opieki wspólnej nad dzieckiem czego efekty objawiają się obecnie. Zakres orzeczonych kontaktów matki z synem był tak mały, że nie mógł zapobiec zanikowi więzi z nią. Chłopak został też wyrwany ze środowiska rówieśniczego w Łapach z którym zaczął kontaktować się on-line. Przez co uzależnił się od komputera. W Białymstoku czuje się samotny. Nie dosyć że utracił więź z matką to jeszcze teraz ojciec rzadko przebywa w domu zostawiając syna samemu sobie. 

Badanie wskazuje, że matka małoletniego wykazuje pozytywne postawy ogólne wobec swojego dziecka. Akceptuje syna, poczuwając się do odpowiedzialności za jego wychowanie. Zna jego potrzeby i potrafi je zaspokajać, wnosząc przy tym w życie dziecka pozytywne wartości.

(…)

VI.      Zalecenia końcowe:

       Rodzinny Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny przy Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA Organizacja Pożytku Publicznego zaleca orzeczenie opieki wspólnej nad małoletnim.

Z badań przeprowadzonych przez Uniwersytet Jagielloński w Krakowie wynika jednoznacznie, że tylko orzeczenie opieki wspólnej-równoważnej chroni dziecko przed wystąpieniem u niego Zespołu Dziecka Alienowanego (PAS), a rodziców przed Zespołem Rodzica Alienowanego i Zespołem „Rodzica” Alienującego. Zespół Dziecka Alienowanego oficjalnie uzyskał kategorię dziecięcej choroby psychicznej, w oficjalnym ich katalogu, firmowanym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (DSM-IV). W te zaburzenia wprowadza dziecko „rodzic” alienujący i sąd orzekający, przekonany błędnie o konieczności posiadania przez dziecko „jednego centrum życiowego”. Koncepcja „jednego centrum życiowego dziecka” czyni więcej szkody niż pożytku w jego psychice i działa wbrew jego dobru. Wynika to jednoznacznie z badań naukowych.

Zebrany w badanej sprawie materiał pozwala sformułować następujące zalecenia dla Sądu:

1. Orzeczenie opieki wspólnej nad małoletnim Maciejem ______________ ustalając miejsce pobytu małoletniego przy matce z nieograniczonym prawem ojca do kontaktu z nim.
2. Skierowanie małoletniego Macieja __________________ na ambulatoryjną terapię dla osób uzależnionych od gier komputerowych.
3. Zalecamy wydanie postanowienia o opiece wspólnej nad małoletnim w możliwie najkrótszym czasie. Tak, aby natychmiast przerwać przemocowe zachowania rodziców na tle alienacji rodzicielskiej (wykorzystywanie dziecka do rozgrywek między sobą, wzajemne straszenie się odebraniem dziecka, indukowanie lęku utraty syna na małoletniego itp.)
4. W przypadku wątpliwości Wysokiego Sądu względem naszych zaleceń sugerujemy skierowanie zarówno małoletniego Macieja _______________ jak i jego ojca Krzysztofa _______________na badania uzupełniające do Ośrodka Diagnostyczno-Konsultacyjnego przy Fundacji Obrony Praw Dziecka celem uzupełnienia diagnozy sytuacji rodzinnej małoletniego i bardziej dokładnego sprawdzenia predyspozycji i możliwości jego ojca do sprawowania opieki nad synem.
5. Skierowanie stron na mediacje i terapię do Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP. W szczególności na terapię przeciwdziałającą eskalowaniu przemocy na tle alienacji rodzicielskiej oraz niwelowaniu jej skutków. Celem tej terapii będzie również nauczenie rodziców takiej relacji z dzieckiem, aby nie deprecjonowali się oni wzajemnie w jego oczach, nie podważali wzajemnie swojego autorytetu i nie przerzucali na dziecko negatywnych emocji związanych z rozwodem i konfliktem okołorozwodowym na tle opieki nad nim.
6. Zmianę kuratora sprawującego kontrolę nad sposobem wykonywania władzy rodzicielskiej nad mał. Maciejem Markowskim w związku z zastrzeżeniami co do jego pracy podnoszonymi przez matkę.

Wybrane piśmiennictwo na którym, między innymi,  zespół opiniujący oparł swoje zalecenia:

1. Czerederecka A. "Manipulowanie dzieckiem przez rodziców rywalizujących o udział w opiece", Dziecko krzywdzone" nr 4 (25) z 2008 r.;
2. Czerederecka A. "Syndrom oddzielenia od drugoplanowego opiekuna (PAS) - przydatność analizy w badaniach sądowych w kontekście krytyki zjawiska", Nowiny Psychologiczne nr 3 z 2005 r (str. 31 - 42);
3. Czerederecka A. "Syndrom odosobnienia od jednego z rodziców u dzieci z rozbitych rodzin" Nowiny Psychologiczne nr 4 z 1999 r (str. 5 - 13);
4. Czerederecka A., Wach E. "Difficulties of Social Adaptation of Presons Experiencing Marital Failures", Z Zagadnień Nauk Sądowych nr XXX z 1994 r.;
5. Darnall D. ""Divorce Casualties: Protecting your Children from Parental Alienation", Taylor Trade Publishing;
6. Darnall D. "The Parental Alienation Directory", PsyCare http://www.parentalalienation.com/articles/index ;
7. Gardner R. "Academy Forum", Volume 29, Number 2, Summer, 1985, p. 3-7 Recent Trends in Divorce and Custody Litigation." www.fact.on.ca/Info/pas/gardnr85.htm;

8. Justyński Tomasz „Prawo do kontaktów z dzieckiem w prawie polskim i obcym”, Wolter Kluwer Polska Sp. z o.o., Warszawa 2011;
9. Kaczmarek J., Kotara H., Pocent T. "Syndrom odosobnienia od jednego z rodziców. Mechanizmy psychologiczne występujące w konflikcie okołorozwodowym według koncepcji Richarda Gardnera", Komitet Ochrony Praw Dziecka, Warszawa 2004;

10. Kokoszka M. Krzysztof „Alienacja rodzicielska i sposoby jej przeciwdziałania” Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, Kraków 1012;

11. Kokoszka M. M. Krzysztof „Dzieci alienowane. O Zespole Dziecka Alienowanego” Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, Kraków 1012;

12. Kokoszka M. Krzysztof „Zespół Alienującej „Matki” Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, Kraków 1012;
13. Kowanetz M. "Rola dziadków w opiece nad dziećmi w rodzinach rozbitych", Nowiny Psychologiczne nr 4 z 1999 roku;
14. Materiały z forum dyskusyjnego "Alienacja rodzicielska" http://www.goldenline.pl/grupa/alienacja-rodzicielska ;
15. Materiały ze strony Hostile Aggressive Parneting http://www.hostile-aggressive-parenting.com/ ;
16. Materiały ze strony internetowej www.parental-alienation-awareness.com ;
17. Rand, Deirdre Conway. The Spectrum Of Parental Alienation Syndrome (Part I). American Journal of Forensic Psychology, vol 15. no 3, 1997;
17. Warshak R. A. "Divorce Poison: "Protecting the Parent-Child Bond from a Vindictive Ex (Hardcore)";

19. “Wiersze dla syna – antologia wierszy dorosłych ofiar przemocy alienacyjnej” Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, Kraków 1012;

20. Materiały ze strony WWW.opiekawspolna2.pl.tl.  

21. Hardyment Christina „The future of the family”, Phoenix, The Orion Publishing Group Ltd 1998;

22. Kokoszka M. Krzysztof „Więzienia dla dzieci w Polsce” Wydawnictwo Fundacji Obrony Praw Dziecka KAMAKA OPP, Kraków 1015.